Μεγάλη Τρίτη

 Reblogged from: http://www.matia.gr/
Την Μεγάλη Τρίτη γινόμαστε κοινωνοί δύο παραβολών του Κυρίου. Της παραβολής των Μωρών Παρθένων και της παραβολής των Ταλάντων. Σύμφωνα με την πρώτη, δέκα παρθένες βγήκαν να υποδεχθούν τον Νυμφίο κάποιο βράδυ. Κρατούσαν και οι δέκα από ένα λυχνάρι, όμως μόνο οι πέντε από αυτές είχαν φροντίσει να πάρουν και επιπλέον λάδι, σε περίπτωση που τους χρειαστεί. Αυτές οι πέντε ήταν οι σώφρονες, οι γνωστικές δηλαδή. Ο Νυμφίος άργησε όμως να έρθει και οι δέκα παρθένες κοιμήθηκαν. Αργά την νύχτα, μια φωνή ακούστηκε να λέει: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός». Τότε αυτές ξύπνησαν και έτρεξαν για να προϋπαντήσουν τον Νυμφίο. Στα λυχνάρια όμως το λάδι είχε καεί. Οι πέντε γνωστικές παρθένες, έβαλαν το επιπλέον λάδι που είχαν προβλέψει να πάρουν μαζί τους και πήγαν να Τον συναντήσουν. Οι υπόλοιπες πέντε όμως, οι Μωρές, οι άμυαλες δηλαδή, έχασαν την ευκαιρία αφού τα λυχνάρια τους ήταν σβηστά. Έτσι είναι, είπε ο Ιησούς, και η Βασιλεία των Ουρανών. Όποιος φροντίσει από πριν για την ψυχή του θα εισέλθει στο Βασίλειο του Νυμφίου.

Η δεύτερη παραβολή, των Ταλάντων, λέει τα εξής: Κάποτε ένας άρχοντας θα πήγαινε ένα μακρινό ταξίδι. Πριν φύγει κάλεσε τους τρεις υπηρέτες του και τους έδωσε μερικά Τάλαντα, χρήματα δηλαδή. Στον πρώτο υπηρέτη έδωσε πέντε τάλαντα. Στον δεύτερο έδωσε δύο ενώ στον τρίτο έδωσε ένα τάλαντο. Όταν γύρισε από το ταξίδι, κάλεσε ξανά τους υπηρέτες του και ζήτησε να του πουν τι είχαν κάνει με τα χρήματα που τους είχε δώσει. Ο πρώτος μετά από σκληρή εργασία είχε καταφέρει να διπλασιάσει το αρχικό ποσόν, και επέστρεψε στον κύριο του δέκα τάλαντα. Το ίδιο είχε κάνει και ο δεύτερος και έτσι κατάφερε να επιστρέψει τέσσερα τάλαντα. Ο τρίτος όλο το διάστημα της απουσίας του κυρίου του, δεν εργάστηκε καθόλου. Και όχι μόνο αυτό αλλά ένιωθε και αδικημένος επειδή είχε πάρει μόνο ένα τάλαντο. Έτσι επιστρέφοντας αυτό το τάλαντο κατηγόρησε τον άρχοντα, για την αδικία που είχε υποστεί. Ο άρχοντας τότε πήρε αυτό το τάλαντο και το έδωσε στον πρώτο μαζί με τα άλλα δέκα. Με την παραβολή αυτή, ο Ιησούς δίδαξε ότι οι άνθρωποι πρέπει να καλλιεργούν τα χαρίσματα που τους δίνει ο θεός, όχι μόνο για το δικό τους καλό αλλά και για το καλό του συνόλου.
Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα, στον εσπερινό της κάθε ημέρας διαβάζεται ο όρθρος της επομένης. Στον εσπερινό της Μεγάλης Τρίτης ακούγεται ένα από τα ωραιότερα τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνογραφίας. Το τροπάριο της Κασσιανής. Όπως λέει και το όνομα του, υμνογράφος του τροπαρίου αυτού είναι η Κασσιανή. Μια μοναχή της Βυζαντινής εποχής, προικισμένη με το χάρισμα να γράφει εκπληκτικούς στίχους.

Την ημέρα αυτή συνεχίζονται οι ετοιμασίες για το Άγιο Πάσχα. Συνήθως είναι αφιερωμένη στο καθάρισμα του σπιτιού. Σε λίγες περιοχές της Ελλάδας, την Μεγάλη Τρίτη φτιάχνονται τα πασχαλινά κουλούρια και τσουρέκια, έθιμο που συνήθως γίνεται την Μεγάλη Πέμπτη.

Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - 34η, 35η και 36η συμβουλή

34. Εξασκηθείτε σε τυχαίες πράξεις καλοσύνης

Υπάρχει ένα αυτοκόλλητο αυτοκινήτων που έχει εμ­φανιστεί εδώ και μερικά χρόνια. Το βλέπεις σε αυτοκίνητα όλων των πολιτειών (για την ακρίβεια, μάλιστα, έχω ένα και στο δικό μου). Λέει: «Εξασκηθείτε σε τυχαίες πράξεις καλο­σύνης και ασυνείδητες πράξεις ομορφιάς». Δεν ξέρω ποιος σκέφτηκε αυτή την ιδέα, όμως ποτέ δεν έχω δει πιο σημαντικό μήνυμα στο μπροστινό μου αυτοκίνητο. Η εξάσκηση σε τυχαίες πράξεις καλοσύνης είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να νιώσετε την ευχαρίστηση της προσφοράς χωρίς να περιμένετε τίποτα σε ανταπόδοση. Είναι καλύτερα να τις κάνετε και να μην το γνωρίζει κανένας.

Στην ευρύτερη περιοχή του Σαν Φρανσίσκο Μπέι υπάρ­χουν πέντε σταθμοί διοδίων. Πριν από λίγο καιρό κάποιοι άρ­χισαν να πληρώνουν τα διόδια των αυτοκινήτων που ακολου­θούσαν ακριβώς από πίσω τους. Οι οδηγοί τους έφταναν στο σταθμό, έβγαζαν το δολάριο τους και άκουγαν την εξής φρά­ση: «Τα διόδια σας έχουν πληρωθεί από το προηγούμενο αυτο­κίνητο». Αυτό είναι ένα παράδειγμα αυθόρμητου και τυχαίου δώρου που δόθηκε χωρίς την προσδοκία ή την απαίτηση κά­ποιας ανταπόδοσης. Μπορείτε βέβαια να φανταστείτε την εντύπωση που προκάλεσε αυτό το μικρό δώρο στον οδηγό του αυτοκινήτου! Ίσως εκείνη την ημέρα τον ενθάρρυνε να είναι ένας καλύτερος άνθρωπος. Πολύ συχνά μία και μοναδική πρά­ξη καλοσύνης θέτει σε κίνηση μια ολόκληρη αλυσίδα παρόμοι­ων πράξεων.

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη συνταγή σχετικά με το πώς να εξασκηθείτε στην απρογραμμάτιστη καλοσύνη. Κάντε απλώς ό,τι σας λέει η καρδιά σας. Το δικό σας δώρο μπορεί να είναι να μαζέψετε μερικά σκουπίδια από τη γειτονιά σας, να κάνετε μιαν ανώνυμη δωρεά σε κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό, να βάλετε μερικά μετρητά σ' ένα φάκελο χωρίς διακριτικά και να τα στείλετε σε κάποιον για να τον βοηθήσετε να αντιμετω­πίσει λίγο πιο εύκολα το οικονομικό του άγχος, να σώσετε κά­ποιο ζώο πηγαίνοντας το σ' ένα καταφύγιο ζώων, ή να προ­σφέρετε εθελοντική εργασία ταΐζοντας πεινασμένους ανθρώ­πους σε κάποια εκκλησία ή άσυλο. Μπορεί ίσως να θέλετε να κάνετε όλα τα παραπάνω και ακόμη περισσότερα. Το ζήτημα εδώ είναι πως το να προσφέρεις είναι πολύ ευχάριστο και όχι απαραίτητα ακριβό.

Ο σπουδαιότερος ίσως λόγος για να κάνετε τυχαίες πρά­ξεις καλοσύνης είναι η αίσθηση ικανοποίησης που προσφέρει στη ζωή σας. Κάθε πράξη καλοσύνης σας ανταμείβει με θετικά αισθήματα και σας υπενθυμίζει τις σημαντικές όψεις της ζωής - την προσφορά, την καλοσύνη και την αγάπη. Εάν όλοι κά­νουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, πολύ σύντομα θα ζούμε σ' έναν καλύτερο κόσμο.

35. Κοιτάξτε πέρα από τη συμπεριφορά των άλλων 

Έχετε ακούσει ποτέ τον εαυτό σας ή κάποιον άλλο να λέει «Μη δίνεις σημασία στον Τζον, δεν ξέρει τι κάνει;». Εάν ναι, έχετε έρθει σε επαφή με τη σοφία τού να «βλέπετε πέρα από τη συμπεριφορά των άλλων». Εάν έχετε παιδιά, γνω­ρίζετε πολύ καλά τη σημασία αυτής της απλής πράξης συγχώ­ρεσης. Αν βασίζαμε την αγάπη μας στη συμπεριφορά των παι­διών μας, πολύ συχνά θα μας ήταν πραγματικά δύσκολο να τ' αγαπάμε έστω και λίγο. Αν η αγάπη στηρίζεται εξολοκλήρου στη συμπεριφορά, τότε ίσως κανένας μας να μην αγαπήθηκε την εποχή που ήταν έφηβος!

Δε θα ήταν καλύτερο αν προσπαθούσαμε να επεκτείνουμε αυτή τη γεμάτη αγάπη καλοσύνη προς όλους όσους συναντάμε;

Δε θα ζούσαμε σ' έναν κόσμο με περισσότερη αγάπη αν κάθε φορά που κάποιος αντιδρά μ' έναν τρόπο που δεν εγκρίνουμε, μπορούσαμε να δούμε τις πράξεις του κάτω από το ίδιο φως που βλέπουμε και την παράδοξη συμπεριφορά των εφήβων παιδιών μας;

Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως τραβάμε το δρόμο μας με τα μάτια κλειστά, προσποιούμενοι πως τα πάντα γύρω μας είναι θαυμάσια, ούτε πως επιτρέπουμε στους άλλους να μας εκμε­ταλλεύονται και πως συγχωρούμε ή εγκρίνουμε την αρνητική συμπεριφορά. Απλώς, έχοντας μια πιο ευρεία αντίληψη των πραγμάτων, διατηρούμε για τη συμπεριφορά των άλλων μια κάποια αμφιβολία. Καταλαβαίνουμε, δηλαδή, πως όταν ο υπάλληλος στο ταχυδρομείο δουλεύει χωρίς βιασύνη, το πιθα­νότερο είναι πως βρίσκεται σε άσχημη μέρα ή ίσως όλες του οι μέρες είναι άσχημες. Όταν ο σύντροφος σας ή ο καλύτερος σας φίλος σάς αποπαίρνει, προσπαθήστε να καταλάβετε πως πίσω από αυτή την πράξη απομάκρυνσης κρύβεται στην πραγ­ματικότητα η αγάπη του για σας και η ανάγκη του να τον αγα­πήσετε κι εσείς. Το να βλέπετε πέρα από τη συμπεριφορά του άλλου είναι πολύ πιο εύκολο απ' ό,τι μπορεί να νομίζετε. Προ­σπαθήστε το σήμερα κιόλας και θα δείτε πως θα νιώσετε αμέ­σως τα θετικά του αποτελέσματα.

36. Δείτε την αθωότητα

 Για πολλούς ανθρώπους, μια πλευρά της ζωής που τους προξενεί μεγάλη απογοήτευση και στενοχώρια είναι η αδυναμία τους να κατανοήσουν τη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων. Θεωρούμε τους άλλους «ενόχους» αντί για «αθώ­ους». Μπαίνουμε στον πειρασμό να εστιάζουμε την προσοχή μας στη φαινομενικά παράλογη συμπεριφορά τους - στα σχό­λια, στις πράξεις, τις κακίες και στην εγωιστική συμπεριφορά τους - και καταλήγουμε να νιώθουμε φοβερή απογοήτευση. Όμως δίνοντας τόσο πολύ σημασία στη συμπεριφορά των άλ­λων, μοιάζει σαν να θεωρούμε πως η προσωπική μας δυστυχία εξαρτάται απ' αυτούς.

Σε μια διάλεξη άκουσα κάποτε τον Γουέιν Ντύερ να λέει σαρκαστικά: «Μαζέψτε όλους αυτούς που σας κάνουν δυστυ­χισμένους και φέρτε τους σε μένα. Θα τους θεραπεύσω κι εσείς θα νιώσετε καλύτερα!». Είναι φανερό πως κάτι τέτοιο εί­ναι παράλογο. Οι άλλοι άνθρωποι πράγματι κάνουν περίεργα πράγματα (και ποιος δεν κάνει άλλωστε;), όμως εμείς είμαστε που ταραζόμαστε και άρα εμείς είμαστε που πρέπει να αλλά­ξουμε. Και δεν εννοώ βέβαια να τους αποδεχόμαστε, να τους αγνοούμε, να τους αντιμετωπίζουμε με τη βία ή κάποια άλλη παρεκκλίνουσα συμπεριφορά. Εννοώ απλώς να μάθουμε να ενοχλούμαστε λιγότερο από τις πράξεις των άλλων ανθρώπων.

Το να βλέπετε την αθωότητα σάς προσφέρει ένα δυνατό ερ­γαλείο για να επιτύχετε αυτή τη μεταμόρφωση. Όταν κάποιος ενεργεί μ' έναν τρόπο που δε σας αρέσει, η καλύτερη στρατη­γική για να τον αντιμετωπίσετε είναι να αποστασιοποιηθείτε από τη συμπεριφορά του, «να δείτε πέρα απ' αυτή», ώστε να ανακαλύψετε την αθωότητα μέσα από την οποία προκύπτει. Πολύ συχνά μια απειροελάχιστη αλλαγή στον τρόπο σκέψης μάς τοποθετεί αμέσως σε μια κατάσταση συμπόνιας για τους άλλους.

Κατά καιρούς συνεργάζομαι με ανθρώπους που με πιέζουν να βιαστώ. Πολύ συχνά η τεχνική τους για να το επιτύχουν αυ­τό είναι δυσάρεστη, ακόμα και προσβλητική. Αν εστιάσω την προσοχή μου στις λέξεις που χρησιμοποιούν, στον τόνο της φωνής τους και στην ένταση των μηνυμάτων τους, μπορεί να τους αντιμετωπίσω φανερά ενοχλημένος, ή ακόμα και θυμωμέ­νος. Και αυτό γιατί θα τους δω ως «ενόχους». Αν όμως, παρ' όλα αυτά, θυμηθώ την ένταση που νιώθω ο ίδιος όταν βιάζομαι να κάνω κάτι, επιτρέπω στον εαυτό μου να διακρίνει την αθω­ότητα από την οποία προκύπτει η συμπεριφορά τους. Πίσω και από την πιο ενοχλητική συμπεριφορά κρύβεται ένας δυστυχι­σμένος άνθρωπος που εκλιπαρεί τη συμπόνια μας.

Την επόμενη φορά λοιπόν (ελπίζω μάλιστα από εδώ και πέ­ρα) που κάποιος θα σας φερθεί περίεργα, ψάξτε την αθωότητα στη συμπεριφορά του. Αν έχετε μέσα σας συμπόνια για τους ανθρώπους, δε θα σας είναι δύσκολο να τη δείτε. Όταν τη δεί­τε, όλα εκείνα που πάντοτε σας έκαναν να απογοητεύεστε και να στενοχωριέστε θα πάψουν πλέον να σας ενοχλούν. Και όταν δεν ενοχλείστε από τις πράξεις των άλλων, θα σας είναι πιο εύκολο να επικεντρώσετε την προσοχή σας στην ομορφιά της ζωής.

Πηγή: από το βιβλίο του Richard Carlson "Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα".

Σχετικές αναρτήσεις:

- Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - λίστα με όλες τις αναρτήσεις

Γιατί ονομάζεται Μεγάλη Δευτέρα;

 Reblogged from: http://el.wikipedia.org/

Σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο καθιερώθηκε να ονομάζεται Μεγάλη Δευτέρα η επόμενη ημέρα του εορτασμού της Κυριακής των Βαΐων όπου και ξεκινά η εβδομάδα των Παθών του Ιησού Χριστού.

Κατά την λειτουργική τελετουργία, τη Μεγάλη Δευτέρα το εσπέρας τελείται η Ακολουθία του Νυμφίου.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, σύμφωνα με το τηρούμενο Μηναίο ή Μηνολόγιο, η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Ιωσήφ, του επονομαζόμενου "Παγκάλου" του γιου του Ιακώβ, που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη και στην άκαρπη συκιά, που την καταράστηκε ο Χριστός και ξεράθηκε μ' ένα του λόγο.

Ο Ιωσήφ ήταν ο μικρότερος υιός του Ιακώβ ο οποίος όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του λόγω της ενάρετης ζωής του και αρχικά τον έριξαν σ' ένα λάκκο και προσπάθησαν να εξαπατήσουν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Αφού δεν μπόρεσαν να εξαπατήσουν τον πατέρα τους, τον πούλησαν σε εμπόρους, οι οποίοι με την σειρά τους τον πούλησαν στον αρχιμάγειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Φαραώ Πετεφρή. Εκεί ο Ιωσήφ αφού δεν ενέδωσε στις ερωτικές επιθυμίες της συζύγου του Πετεφρή, συκοφαντήθηκε από την ίδια και ο Φαραώ τον φυλάκισε. Κάποτε όμως ο Φαραώ είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν ερμηνευτή.

Ο Ιωσήφ ερμήνευσε ότι θα έλθουν στη χώρα επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και λιμού. Ο Φαραώ ευχαριστημένος και ενθουσιασμένος από τη σοφία του, έδωσε στον Ιωσήφ αξιώματα. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια του λιμού τον λαό. Στα πρόθυρα του λιμού τα αδέρφια του που τον είχαν φθονήσει φανερώθηκαν μπροστά του ζητώντας βοήθεια. Εκείνος όχι μόνο δεν τους κρατούσε κακία, αλλά αντιθέτως τα συγχώρεσε και τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς του.

Μεγάλη Δευτέρα

 Reblogged from: http://www.matia.gr/

Με τη Μεγάλη Δευτέρα ξεκινά η εβδομάδα των Παθών του Ιησού Χριστού. Η Εκκλησία μας, έχει αφιερώσει την ημέρα αυτή στη μνήμη του Ιωσήφ του Πάγκαλου.
Η ιστορία του είναι η ακόλουθη. Ο Ιωσήφ ήταν ο 11ος υιός του Ιακώβ. Η προσωπικότητα του και η ενάρετη ζωή του, «ενοχλούσε» τα μεγαλύτερα αδέρφια του. Θέλοντας να απαλλαγούν από την παρουσία του, τον πούλησαν σαν σκλάβο. Ο Ιωσήφ, ως σκλάβος, έφτασε στην Αίγυπτο. Εκεί αγοράστηκε από τον Πεντεφρή, ένα αυλικό του Φαραώ. Μην υποκύπτοντας όμως, στις ερωτικές επιθυμίες της γυναίκας του Πεντεφρή, συκοφαντήθηκε από την ίδια και φυλακίστηκε. Από την φυλακή βγήκε, όταν ερμήνεψε ένα όνειρο του Φαραώ, και μέσω αυτής της ερμηνείας έσωσε τους κατοίκους της Αιγύπτου από λιμό.

Στο όνειρο του ο Φαραώ είχε δει στην όχθη του Νείλου να βόσκουν επτά παχιές αγελάδες και να φυτρώνουν επτά ψηλά και εύρωστα στάχια. Στην συνέχεια όμως του ονείρου παρουσιάστηκαν επτά ισχνές αγελάδες που έφαγαν τις προηγούμενες, ενώ τα στάχια «πνίγηκαν» από νέα επτά που ήταν όμως άρρωστα και αδύνατα. Η ερμηνεία που έδωσε ο Ιωσήφ, ήταν ότι για επτά χρόνια στην Αίγυπτο οι καλλιέργειες θα αποδώσουν πολλούς καρπούς και γενικά θα επικρατήσει ευφορία. Τα επτά όμως αυτά χρόνια, θα τα διαδεχθούν επτά χρόνια λιμού και ξηρασίας. Και όντως έτσι έγινε. Οι Αιγύπτιοι όμως είχαν, μετά τις υποδείξεις του Ιωσήφ, αποθηκεύσει τρόφιμα και τα επτά χρόνια του λιμού τα πέρασαν αλώβητοι. Δεν έγινε όμως το ίδιο με τους ανθρώπους των γύρω περιοχών. Ανάμεσα σε αυτούς, ήταν και η οικογένεια του Ιωσήφ, ο οποίος εντωμεταξύ είχε ανέλθει στην Αιγυπτιακή κοινωνία και είχε λάβει πολλά αξιώματα. Στα πρόθυρα του λιμού τα αδέρφια του, ζήτησαν βοήθεια από την Αίγυπτο και παρουσιάστηκαν μπροστά στον Ιωσήφ όπου ήταν ο υπεύθυνος διανομής των αποθηκευμένων αγαθών. Ενώ οι ίδιοι δεν αναγνώρισαν τον αδερφό τους, εκείνος κατάλαβε ποιους είχε απέναντι του. Εκείνη την στιγμή, φάνηκε για μια ακόμη φορά το μεγαλείο της ψυχής του Ιωσήφ. Όχι μόνο δεν τους τιμώρησε, αλλά δίνοντας τους συγχώρεση, κάλεσε όλη την οικογένεια του να εγκατασταθεί στην Αίγυπτο και να γλυτώσει από την απειλή της πείνας. Στην λειτουργία της Μεγάλης Δευτέρας, περιλαμβάνεται και η ιστορία της «Καταραθείσης και Ξηρανθείσης Συκής». Ο Χριστός περπατώντας στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, την επομένη ημέρα της εισόδου του, είδε μια εύρωστη συκιά με παχύ φύλλωμα. Την πλησίασε με σκοπό να κόψει ένα σύκο. Η συκιά όμως δεν είχε καθόλου καρπούς. Τότε ο Ιησούς είπε απευθυνόμενος στο δέντρο: «Μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα και εξηράνθη παραχρήμα η συκή» (Ματθ.21:19). Η συκιά την ίδια στιγμή ξεράθηκε. Γι' αυτό λέγεται «Καταραθείσα», δηλαδή καταραμένη και «Ξηρανθείσα», δηλαδή ξεραμένη.
Τη Μεγάλη Δευτέρα σε όλη την Ελλάδα ξεκινούν οι ετοιμασίες, στα σπίτια, για τον εορτασμό του Πάσχα. Έτσι εκείνη την ημέρα, στα χωριά κυρίως, ασπρίζονται με ασβέστη οι αυλές, βάφονται οι γλάστρες κόκκινες και φυτεύονται διάφορα λουλούδια. Σε κάποιες περιοχές, οι πιστοί συνήθιζαν να τρέφονται μόνο με ψωμί και νερό έως τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί, που λάμβαναν από την εκκλησία την Θεία Κοινωνία.

Πασχαλινά έθιμα την Κυριακή Των Βαΐων

Πηγή: Έθιμα του Πάσχα - ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Κυριακή Των Βαΐων

Την Κυριακή των Βαΐων, σε ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όλοι οι ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια, ή φοίνικες δηλαδή από άλλα νικητήρια φυτά, όπως δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά. 

Μετά τη λειτουργία μοιράζονται στους πιστούς. 

Η εκκλησία μας καθιέρωσε ήδη από τον 9ο αιώνα το έθιμο αυτό μια και όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης «όχλος πολύς...έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ».

Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, στα Ιεροσόλυμα, ο επίσκοπος έμπαινε στην πόλη «επί πώλου όνου», αναπαριστάνοντας το γεγονός, ενώ στα βυζαντικά γινόνταν «ο περίπατος του αυτοκράτορα», από το Παλάτι προς τη Μεγάλη Εκκλησία. 
Στη διαδρομή αυτή ο αυτοκράτορας μοίραζε στον κόσμο βάγια και σταυρούς και ο Πατριάρχης σταυρούς και κεριά.

Με τα βάγια οι πιστοί στόλιζαν τους τοίχους των σπιτιών και το εικονοστάσι τους.
Και σήμερα όλες οι εκκλησίες στολίζονται με δαφνόφυλλα ή βάγια.

Τα "βαγιοχτυπήματα"

Τα παλιότερα χρόνια τους τα προμήθευαν τα νιόπαντρα ζευγάρια της χρονιάς ή και μόνο οι νιόπαντρες γυναίκες, για το καλό του γάμου τους. Πίστευαν πως η γονιμοποιός δύναμη που κρύβουν τα φυτά αυτά θα μεταφερόταν και στις ίδιες και η μια χτυπούσε την άλλη με τα βάγια. Τα "βαγιοχτυπήματα" σιγά-σιγά άρχισαν να γίνονται και από τις άλλες γυναίκες 
και τα παιδιά τις μιμούνταν και όπως χτυπιούνταν μεταξύ τους εύχονταν: "Και του χρόνου, να μη σε πιάν' η μυίγα".

Δυνάμεις ιαματικές και αποτρεπτικές, μαζί με τις γονιμοποιές, αποδίδονταν στα βάγια και γι αυτό έπρεπε μετά την εκκλησία όλα να τα "βατσάσουν" για το καλό. Τα δέντρα, τα περβόλια, τα κλήματα, τις στάνες, τα ζώα, τους μύλους, τις βάρκες. Από ένα κλαδάκι κρεμούσαν στα οπωροφόρα, για να καρπίζουν και στα κηπευτικά, για να μην τα πιάνει το σκουλήκι.

"Μέσα βάγια και χαρές,
όξω ψύλλοι, κόριζες !"

‘Ολα εξαφανίζονταν από τα σπίτια μόλις μπαίναν τα βάγια. Κρατούσαν την πρώτη θέση στο εικονοστάσι και μ' αυτά "κάπνιζαν" οι γυναίκες τα παιδιά για το "κακό το μάτι".

Στη Λέσβο τα παιδιά, μετά την εκκλησία, στόλιζαν ένα δεμάτι από κλαδιά δάφνης με κόκκινα ή πράσινα πανάκια από καινούργιο φουστάνι, κρεμούσαν κι ένα κουδούνι και καθώς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ψάλλοντας και λέγοντας εξορκισμούς για τους ψύλλους και τα ποντίκια, έδιναν και ένα κλαράκι δάφνης στη νοικοκυρά. Στο τέλος ζητούσαν και το χάρισμά τους: 
"Χρόνια πολλά, εν ονόματι Κυρίου, δό μ' τ' αυγό να φύγω"

Στην Ανατολική Ρωμυλία, τα κορίτσια έφτιαχναν με τα βάγια στεφάνια, τους έδεναν μια κόκκινη κλωστή και τραγουδώντας όλες μαζί πήγαιναν και τα πέταγαν στο ρέμα κι όπως έπαιρνε τα στεφάνια το νερό, όποιας πήγαινε μπροστά εκείνη θα γινόταν "συντέκνησσα". Πρώτη στο γυρισμό, πρώτη στο χορό και στο δικό της σπίτι η μάνα της θα έφτιαχνε τα φασόλια και θα τις φίλευε όλες, μαζί με ελιές.

Στη Τήνο, την Κυριακή των Βαΐων, τα παιδιά τριγύριζαν στους δρόμους κρατώντας μαζί με το στεφάνι τους την "αργινάρα", μια ξύλινη ή και σιδερένια ροκάνα που τη στριφογύριζαν με δύναμη. Μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο κατέληγαν στη θάλασσα, όπου πετούσαν στο στεφάνι στο νερό.

Το έθιμο της περιφοράς των κλαδιών θυμίζει την "ειρεσιώνη", το στολισμένο με καρπούς κλαδί, που στις γιορτές της άνοιξης περιέφεραν στους δρόμους τα παιδιά, στην αρχαιότητα. Τα βάγια τα έπλεκαν σε πάρα πολλά σχέδια: φεγγάρια, πλοία, γαϊδουράκια, το πιο συνηθισμένο όμως ήταν ο σταυρός. Σε μερικά μέρη τους έδιναν το σχήμα του ψαριού. Ψάρι είχαν σαν σημάδι αναγνώρισης οι πρώτοι χριστιανοί, η λέξη ΙΧΘΥΣ, εξάλλου, προέρχεται από τα αρχικά Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ. Αν και είναι εκόμα σαρακοστή, η εκκλησία την Κυριακή των Βαϊων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι των παιδιών λέει:

"Βάγια, Βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρι και κολιό,
κι ως την άλλη Κυριακή
με το κόκκινο αυγό ! "

Κυριακή των Βαΐων

 Reblogged from: http://www.matia.gr/

Η Κυριακή μετά το Σάββατο του Λαζάρου είναι η Κυριακή των Βαίων. Πρόκειται για την τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής και ταυτόχρονα την πρώτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας. Ημέρα αφιερωμένη στην είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ. Όπως μας αναφέρουν οι Ευαγγελιστές, την επόμενη ημέρα της αναστάσεως του Λαζάρου, ο Ιησούς ζήτησε από τους μαθητές του, να του βρουν ένα γαϊδουράκι. Πάνω σε αυτό σκόπευε να πάει στην Ιερουσαλήμ. Εκείνες τις ημέρες είχε μαζευτεί πολύς κόσμος στην πόλη, για τον εορτασμό του Εβραϊκού Πάσχα. Το Εβραϊκό Πάσχα ήταν γιορτή που γινόταν σε ανάμνηση της απελευθέρωσης των Εβραίων από τους Αιγυπτίους.

Πάνω στο γαϊδουράκι, λοιπόν, εισήλθε ο Ιησούς στην Ιερή Πόλη. Ο λαός είχε ήδη μάθει για την Ανάσταση του Λαζάρου, αφού η Βηθανία απήχε μόλις 2,5 χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ.

Τόσο το θαύμα στην Βηθανία, όσο και η υπόλοιπη «δράση» του Ιησού, οδήγησαν τον λαό να τον υποδεχθεί όπως όριζε το εθιμοτυπικό της υποδοχής βασιλέων. Έστρωσαν κλαδιά (βάγια στα εβραϊκά) φοινίκων στους δρόμους από όπου περνούσε ο Χριστός με το γαϊδουράκι και Τον επευφημούσαν τραγουδώντας «Ωσαννά ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωάν.12:13). Από τα βάια, πήρε το όνομα της η ημέρα αυτή. Με την είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ ξεκινά το Θείο Δράμα. Επειδή όμως ταυτόχρονα γιορτάζεται η είσοδος του ως Βασιλέας στην Ιερουσαλήμ, η Εκκλησία καλεί τους πιστούς να γιορτάσουν καταλύοντας την νηστεία και επιτρέποντας την βρώση ψαριών. Στις μέρες μας, την Κυριακή των Βαίων, όλες οι εκκλησίες στολίζονται με βάια. Επειδή στον ελλαδικό χώρο οι φοίνικες δεν απαντώνται συχνά, για τον στολισμό χρησιμοποιούνται κλαδάκια δάφνης, ιτιάς, ελιάς ή μυρτιάς. Τα κλαδάκια αυτά μετά το πέρας της λειτουργίας, μοιράζονται στους πιστούς. Ο λαός μας πιστεύει ότι τα βάια αυτά, έχουν ιαματικές και αποτρεπτικές για το κακό ιδιότητες.

Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας με τα βάια αυτά, «χτυπούν» τις έγκυες γυναίκες πιστεύοντας ότι θα γεννήσουν έτσι πιο εύκολα. Σε άλλες, κρεμούν τα βάια στις πόρτες των σπιτιών σαν φυλακτό. Σε δύο περιοχές, όμως, η Κυριακή των Βαίων, έχει ξεχωριστή σημασία.

Στην Κέρκυρα, γίνεται μεγάλη λιτανεία του Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα. Η λιτανεία αυτή ξεκίνησε το 1630. Οι Κερκυραίοι τιμούν έτσι τον Άγιο τους, που απάλλαξε το νησί από την Πανώλη το 1629. Ιδιαίτερους εορτασμούς έχουμε και στο Μεσολόγγι. Την Κυριακή των Βαίων του 1826, έγινε η μεγάλη Έξοδος του Μεσολογγίου. Οι γιορτές γίνονται προς τιμή των αγωνιστών που έπεσαν εκείνη την ημέρα.

Η ταινία της εβδομάδας: η ιστορία του Ιησού για τα Παιδιά

[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και να δείτε την ταινία]

Σάββατο του Λαζάρου

 Reblogged from: http://www.matia.gr/

Το Σάββατο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, είναι αφιερωμένο από την Εκκλησία μας, στην Ανάσταση του Λαζάρου. Το θαύμα αυτό είναι το τρίτο θαύμα ανάστασης που είχε κάνει ο Ιησούς Χριστός. Πριν από τον Λάζαρο, είχε αναστήσει την κόρη του Ιαείρου και τον γιο της χήρας στην πόλη Ναίν. Όπως μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, όταν ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά, οι αδερφές του Μαρία και Μάρθα, ειδοποίησαν τον Χριστό για την αρρώστια του Λαζάρου και τον κάλεσαν να έρθει όσο πιο γρήγορα μπορεί, για να προλάβει τον αδερφό τους ζωντανό. Ο Ιησούς βρισκόταν μακριά και όταν έφτασε στην Βηθανία, όπου ήταν και το σπίτι του Λαζάρου, ο ίδιος ήταν ήδη νεκρός τέσσερις ημέρες. Είχε δε ταφεί, όπως συνηθιζόταν τότε, σε μια σπηλιά, η οποία έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα. Από την Μάρθα οδηγήθηκε ο Ιησούς στον τάφο του Λαζάρου και εκεί ζήτησε να βγάλουν την πέτρα που σφράγιζε την σπηλιά. Στην συνέχεια προσευχήθηκε στον Πατέρα Του λέγοντας: «Πάτερ, ευχαριστώ σοι ότι ήκουσάς μου. Εγώ δε ήδειν ότι πάντοτε μου ακούεις αλλά δια τον όχλον τον παρεοτώτα είπον, ίνα πιοτεύσωσιν ότι συ με απέστειλας». Κατόπιν φώναξε: «Λάζαρε δεύρο έξω». Και έτσι έγινε. Ο αναστημένος Λάζαρος πρόβαλε στην είσοδο της σπηλιάς και περπάτησε προς τον Ιησού.

Για τρίτη φορά ο Χριστός μας είχε κάνει το υπέρτατο θαύμα. Επαναφέρε στην ζωή κάποιον νεκρό, διδάσκοντας μας ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος αλλά η μετάβαση. Η ζωή συνεχίζεται, σε άλλο επίπεδο, μετά από αυτόν. Ο Θεός έχει την δύναμη να καλεί τους νεκρούς όπως θα κάνει κατά την Δευτέρα Παρουσία. Ο Λάζαρος μετά την ανάσταση του κυνηγήθηκε από τους Αρχιερείς με σκοπό να τον σκοτώσουν, αφού όποιος τον έβλεπε πίστευε στον Ιησού Χριστό. Για να γλυτώσει, κατέφυγε στο νησί της Κύπρου. Εκεί χειροτονήθηκε, από τους Αποστόλους, Επίσκοπος στην πόλη Κίτιο και πέθανε τελικά (για δεύτερη φορά) το 63μ.Χ. Το Άγιο Λείψανο του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέων, και τοποθετήθηκε στον ναό που έχτισε ο ίδιος για τον Άγιο. Σε αυτόν τον ναό της Βασιλεύουσας βρίσκεται μέχρι και σήμερα.

Το ανέκδοτο της εβδομάδας

Το βιβλίο της εβδομάδας για παιδιά: Αστρονομία για παιδιά.

Μαθαίνω τα πάντα για την αστρονομία. Ανακαλύψεις, ηλιακό σύστημα, αστέρια, σύμπαν. Αστρονομία για παιδιά. Ένας νάνος αστρονόμος θα σας βοηθήσει να γνωρίσετε τα μυστικά των αστεριών και τον φωτεινό νυχτερινό ουρανό. Θα γίνετε με τη σειρά σας μικροί αστρονόμοι, κι ίσως κάποτε να ασχοληθείτε πιο σοβαρά με αυτή την επιστήμη.

Για να διαβάσετε τη συνέχεια κάντε κλικ επάνω στην εικόνα.

Για να διαβάσετε το βιβλίο στην οθόνη του υπολογιστή σας κάντε κλικ πάνω στην εικόνα που ακολουθεί ή πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:
Διαβάστε το βιβλίο.

Για να κατεβάσετε το βιβλίο στον υπολογιστή σας πατήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο:
Κατέβασμα του βιβλίου στον υπολογιστή μου.

Στο παράθυρο που θα εμφανιστεί εκεί που ζητάει:
Email or Profile name δώστε: xrhsths123
και εκεί που ζητάει: Password δώστε: pass1234
Κατόπιν κάντε κλικ στο κουμπί: Log in
Στο παράθυρο που θα εμφανιστεί κάντε κλικ στο κουμπί: Download
Καλή ανάγνωση.

Αν έχετε κάποιο πρόβλημα με το Profile name και το Password μπορείτε να δοκιμάσετε
τους παρακάτω συνδυασμούς:
   Profile name: xrhsths124    Password: pass124
   Profile name: xrhsths125    Password: pass125
   Profile name: xrhsths126    Password: pass126  
   Profile name: xrhsths127    Password: pass127
   Profile name: xrhsths128    Password: pass128    
   Profile name: xrhsths129    Password: pass129  
   Profile name: xrhsths130    Password: pass130  

Εναλλακτικά μπορείτε να φτιάξετε ένα δικό σας λογαριασμό στο http://issuu.com με δικό σας Profile name και Password.

Το βιβλίο της Γης: 012-Σεισμοί και ηφαίστεια

Το βιβλίο της Γης μας μαθαίνει για τις φυσικές σπηλιές

Κάντε κλικ επάνω στη φωτογραφία για να δείτε τις λεπτομέρειες της ανάρτησης.

Σχετικές αναρτήσεις:

- Το βιβλίο της Γης:  Όλες οι αναρτήσεις.

Η ευτυχία είναι εσωτερική υπόθεση - Η ζωή είναι...

Μικρές σοφίες μεγάλων ανθρώπων, που μπορούν να μας βοηθήσουν να απολαύσουμε επιτέλους την ευτυχία. Υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε την ανάγκη για εσωτερική ψηλάφηση και αναζήτηση, την ανάγκη να αντλήσουμε από κάπου λίγη ενέργεια, απαραίτητη για να κάνουμε ένα μικρό βήμα μπροστά. Δεν χρειάζεται πολύς χρόνος!




Διαλέγουμε σελίδες από το βιβλιαράκι των εκδόσεων "Κριτική", με τίτλο "Η ευτυχία είναι εσωτερική υπόθεση."

Σχετικές αναρτήσεις:

-Η ευτυχία είναι εσωτερική υπόθεση: Όλες οι αναρτήσεις.

Η σπαζοκεφαλιά της εβδομάδας: Γρίφος με σπιρτόξυλα Νο 10

▪ Σπιρτόξυλα X

Να μετακινήσετε 3 σπιρτόξυλα, έτσι ώστε στην εικόνα να εμφανίζονται μόνο τρία τετράγωνα.

Για να δείτε την απάντηση κάντε κλικ επάνω στην εικόνα.

Λύση:

Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - 31η, 32η και 33η συμβουλή

31. Παρακολουθήστε τις διαθέσεις σας και μην επιτρέπετε στις άσχημες να σας ξεγελάσουν

Οι διαθέσεις σας μπορεί να είναι εξαιρετικά απα­τηλές. Μπορούν, και πιθανότατα το κάνουν, να σας ξεγελά­σουν και να σας πείσουν πως η ζωή σας είναι πολύ πιο άσχημη απ' ό,τι είναι πράγματι. Όταν έχετε τα κέφια σας, η ζωή μοιά­ζει υπέροχη. Την αντιμετωπίζετε με καθαρό μυαλό, κοινή λο­γική και σοφία. Όταν η διάθεση μας είναι καλή, οι δυσκολίες δεν είναι ανυπόφορες και τα προβλήματα είναι λιγότερο φο­βερά και λύνονται πιο εύκολα. Ακόμα και οι σχέσεις μας μοιά­ζουν να λειτουργούν από μόνες τους και η επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας είναι εύκολη. Αν μάλιστα κάποιος σας κρι­τικάρει, παίρνετε το όλο θέμα πιο ανάλαφρα απ' ό,τι άλλες φο­ρές.

Αντίθετα, όταν έχετε τις μαύρες σας, η ζωή μοιάζει αφόρη­τα σοβαρή και δύσκολη. Δεν μπορείτε να δείτε τις καταστά­σεις με καθαρό μυαλό. Παίρνετε όλα τα πράγματα προσωπικά και συχνά παρεξηγείτε τους γύρω σας, θεωρώντας πως οι ενέργειες τους έχουν κακόβουλα κίνητρα.

Κι εδώ είναι το θέμα: οι άνθρωποι δε συνειδητοποιούν πως οι διαθέσεις τους υπόκεινται συνεχώς σε αλλαγές. Αντίθετα, πιστεύουν πως η ζωή τους άλλαξε προς το χειρότερο από την προηγούμενη μέρα ή ακόμα και από την προηγούμενη ώρα. Έτσι, κάποιος που το πρωί έχει τα κέφια του μπορεί να του αρέσει η γυναίκα του, η δουλειά και το αυτοκίνητο του. Πιθα­νότατα είναι αισιόδοξος για το μέλλον του και ευγνώμων για το παρελθόν του. Αργά το απόγευμα, όμως, εάν στο μεταξύ η διάθεση του έχει χαλάσει, υποστηρίζει πως μισεί τη δουλειά του, πως βλέπει τη γυναίκα του σαν βάσανο, πως το αμάξι του είναι σαράβαλο και πως η καριέρα του δεν οδηγεί πουθενά. Αν μάλιστα τον ρωτήσετε για τα παιδικά του χρόνια, το πιθα­νότερο είναι να σας πει πως ήταν εξαιρετικά δύσκολα και να ρίξει το φταίξιμο στους γονείς του για την άσχημη θέση στην οποία βρίσκεται τώρα.

Τέτοιες γρήγορες και δραστικές αλλαγές στις διαθέσεις μπορεί να σας φαίνονται ανόητες, ακόμα και αστείες - όμως όλοι είμαστε κάπως έτσι. Όταν έχουμε τις μαύρες μας, χάνου­με την προοπτική διάσταση των πραγμάτων και όλα μοιάζουν να έχουν χαρακτήρα επείγοντος. Ξεχνάμε τελείως πως όταν εί­χαμε τις καλές μας, όλα έμοιαζαν πολύ καλύτερα. Κάθε φορά αντιμετωπίζουμε την ίδια πραγματικότητα - το ποιον έχουμε παντρευτεί, πού δουλεύουμε, τι αμάξι οδηγούμε, τις προοπτι­κές μας, τα παιδικά μας χρόνια - τελείως διαφορετικά και ανάλογα με τη διάθεση μας! Όταν έχουμε ακεφιές, αντί να κα­τηγορήσουμε τη διάθεση μας, όπως θα ήταν το σωστό, έχουμε την τάση να πιστεύουμε πως όλη η ζωή μας είναι χάλια. Είναι λες και πιστεύουμε ότι μέσα στις τελευταίες δυο ώρες όλη μας η ζωή έγινε συντρίμμια!

Η αλήθεια είναι πως η ζωή σχεδόν ποτέ δεν έχει τέτοια χά­λια, όσα μας φαίνεται ότι έχει όταν εμείς είμαστε σε άσχημη διάθεση. Αντί λοιπόν να μείνετε κολλημένοι στην ακεφιά σας, σίγουροι πως βλέπετε τη ζωή με ρεαλιστικό μάτι, μπορείτε να μάθετε να αμφισβητείτε την αρνητική κρίση σας. Πείτε στον εαυτό σας: «Μα φυσικά νιώθω αμυντικά (ή θυμό ή απογοήτευ­ση ή άγχος ή στενοχώρια). Έχω κακή διάθεση. Όταν είμαι έτσι, νιώθω πάντοτε αρνητικά συναισθήματα». Όταν είστε στις μαύρες σας, μάθετε να τις αντιμετωπίζετε μ' αυτόν τον απλό τρόπο: σαν μιαν αναπόφευκτη ανθρώπινη κατάσταση που με το χρόνο θα περάσει, αν βέβαια την αφήσετε στην ησυ­χία της. Όταν είστε έτσι, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να αναλύσετε τη ζωή σας. Αυτό θα ισοδυναμούσε με συναισθημα­τική αυτοκτονία. Αν έχετε κάποιο πραγματικό πρόβλημα, θα είναι ακόμα εκεί όταν θα σας περάσει η κακοκεφιά και καλυ­τερέψει η διάθεση σας. Το κόλπο είναι να είμαστε ευγνώμονες όταν έχουμε καλή διάθεση και γεμάτη ευγενική ανοχή όταν εί­μαστε στις κακές μας - να μην τις παίρνουμε δηλαδή και πολύ στα σοβαρά. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα έχετε τις μαύ­ρες σας πείτε στον εαυτό σας: «Θα περάσει κι αυτό». Και πράγματι θα περάσει.

32. Η ζωή είναι ένα διαγώνισμα. Τίποτα παραπάνω.

Μια από τις πιο αγαπημένες μου αφίσες λέει: «Η ζωή είναι ένα διαγώνισμα. Τίποτα παραπάνω. Αν αυτή εδώ ήταν η πραγματική ζωή, θα σας είχαν δώσει οδηγίες που να πάτε και τι να κάνετε». Κάθε φορά που σκέφτομαι αυτή τη χιουμοριστική, γεμάτη σοφία ρήση, θυμάμαι να μην παίρνω τη ζωή μου και πολύ στα σοβαρά.

Όταν αποδεχτείτε τη ζωή και τις αναρίθμητες προκλήσεις της σαν ένα διαγώνισμα ή σαν μια σειρά διαγωνισμάτων, αρχί­ζετε να βλέπετε κάθε θέμα που αντιμετωπίζετε σαν μια ευκαι­ρία ανάπτυξης και μάθησης. Όποτε βομβαρδίζεστε από προ­βλήματα, ευθύνες, ακόμα και από ανυπέρβλητα εμπόδια, και αντιμετωπίζετε τη ζωή σας σαν διαγώνισμα, θα έχετε πάντοτε μια ευκαιρία να επιτύχετε, με την έννοια να υπερβείτε αυτό που σας προκαλεί. Αν, από την άλλη πλευρά, αντιμετωπίζετε κάθε θέμα που προκύπτει σαν μια κρίσιμη μάχη, από την οποία πρέπει να βγείτε νικητές για να επιβιώσετε, τότε ξεκινά­τε ένα μάλλον ταραγμένο ταξίδι. Η μοναδική εποχή που έχετε κάποιες πιθανότητες για να είστε ευτυχισμένοι είναι όταν τα πάντα λειτουργούν στην εντέλεια. Και όλοι ξέρουμε πόσο σπά­νια συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Κάνοντας ένα πείραμα, δείτε αν μπορείτε να χρησιμοποιή­σετε αυτή τη στρατηγική σε κάτι που είστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσετε. Ίσως έχετε ένα δύσκολο παιδί στην εφηβεία ή ένα απαιτητικό αφεντικό. Δείτε αν μπορείτε να επαναπροσ­διορίσετε ένα θέμα που θεωρείτε «πρόβλημα» και να το αντι­μετωπίσετε σαν διαγώνισμα. Αντί να βασανίζεστε με αυτό, ψάξτε μήπως σας δίνει την ευκαιρία να μάθετε κάτι. Ρωτήστε τον εαυτό σας: «Γιατί προέκυψε αυτό το θέμα στη ζωή μου; Τι μπορεί να σημαίνει και τι μπορεί να προκύψει από αυτό; Μπο­ρώ ίσως να το δω κάτω από μιαν άλλη οπτική γωνία; Μπορώ να το δω σαν κάποιου είδους διαγώνισμα;».

Αν δώσετε σ' αυτή τη στρατηγική μια ευκαιρία, ίσως σας καταπλήξουν οι διαφορετικές αντιδράσεις σας. Εγώ, για πα­ράδειγμα, συνήθιζα να βασανίζομαι σχετικά με την έλλειψη χρόνου που αντιμετώπιζα. Έτρεχα πάνω-κάτω προσπαθώντας να τα προλάβω όλα. Και για τη δυστυχία μου κατηγορούσα το πρόγραμμα μου, την οικογένεια μου, τις συνθήκες και ό,τι άλ­λο μπορεί να φανταστεί κανείς. Ξαφνικά, όμως, μου ήρθε μια έμπνευση. Αν ήθελα να είμαι ευτυχισμένος, δεν ήταν απαραί­τητο να έχω για στόχο το να οργανώσω τόσο τέλεια τη ζωή μου, που να μου περισσεύει περισσότερος χρόνος, αλλά να φτάσω σ' εκείνο το σημείο που να νιώθω εντάξει όταν δεν έκα­να όλα όσα έπρεπε. Με άλλα λόγια, να αντιμετωπίσω το πρό­βλημα μου σαν ένα διαγώνισμα. Μόλις το είδα από αυτή τη σκοπιά, με βοήθησε αμέσως να αντιμετωπίσω μιαν από τις με­γαλύτερες προσωπικές μου αγωνίες. Ακόμα και τώρα αγχώνο­μαι πού και πού για την υποτιθέμενη έλλειψη χρόνου, αλλά πο­λύ λιγότερο απ' ό,τι παλαιότερα. Είναι πλέον πιο εύκολο για μένα να αποδέχομαι τα πράγματα όπως στ' αλήθεια είναι.

33. Έπαινος και ψόγος είναι ο ίδιος λόγος

 Ένα από τα αναπόφευκτα μαθήματα της ζωής είναι πως όλοι κάποτε ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αποδοκιμασία των άλλων. Η παραπάνω φράση είναι ένας ευχάριστος τρόπος για να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας το παλιό κλισέ πως ποτέ δε θα μπορέσετε να τους ευχαριστήσετε όλους ταυτόχρονα. Ακόμα και σε μια συντριπτική εκλογική νίκη στην οποία ο υπο­ψήφιος συγκέντρωσε το 55% των ψήφων, υπάρχει ένα 45% του πληθυσμού που θα προτιμούσε να είχε νικήσει κάποιος άλ­λος. Ό,τι πρέπει δηλαδή για να νιώθει κάποιος ταπεινός, έτσι δεν είναι;

Ο δικός μας βαθμός επιδοκιμασίας από την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους μας είναι μάλλον απίθανο να είναι υψηλότερος. Η αλήθεια πάντως είναι πως ο καθένας μας έχει ένα σύνολο ιδεών με τις οποίες αξιολογεί τη ζωή, και αυτές οι ιδέες συνήθως δεν ταιριάζουν με αυτές των άλλων αν­θρώπων. Για κάποιο λόγο, όμως, οι περισσότεροι από μας αντιπαλεύουν αυτό το αναπόφευκτο γεγονός. Θυμώνουμε, πληγωνόμαστε ή απογοητευόμαστε όταν οι άλλοι απορρίπτουν τις ιδέες μας, μας λένε όχι, ή αντιμετωπίζουμε κάποια άλλη μορφή αποδοκιμασίας.

Όσο πιο σύντομα αποδεχτούμε αυτή τη μοιραία πραγματι­κότητα, πως δεν είναι δυνατόν να κερδίζουμε την έγκριση όλων όσων γνωρίζουμε, τόσο πιο εύκολη θα γίνει η ζωή μας. Όταν, αντί να προσπαθείτε να το αποφύγετε, αποδεχτείτε πως και σ' εσάς αναλογεί κάποιο μερίδιο αποδοκιμασίας, τότε θα αναπτύξετε μια θεώρηση των πραγμάτων που θα σας προσφέ­ρει μεγάλη βοήθεια στο ταξίδι της ζωής. Αντί να νιώθετε πως σας απορρίπτουν όταν σας αποδοκιμάζουν, μπορείτε να πείτε στον εαυτό σας: «Να τα μας πάλι. Εντάξει λοιπόν». Και μετά μπορεί να μάθετε να δέχεστε με ευχάριστη έκπληξη την επιδο­κιμασία που προσδοκούσατε.

Εγώ παρατήρησα πως υπάρχουν αρκετές μέρες που αντιμε­τωπίζω ταυτόχρονα τον έπαινο και τον ψόγο. Κάποιος με προσλαμβάνει να δώσω μια διάλεξη και κάποιος άλλος όχι. Το ένα τηλεφώνημα μου φέρνει καλά νέα και το άλλο ένα καινού­ριο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσω. Το ένα παιδί μου είναι ευχαριστημένο με τη συμπεριφορά μου και το άλλο με πολεμάει συνεχώς. Κάποιος λέει πόσο ωραίος τύπος είμαι και ένας άλλος πιστεύει πως είμαι εγωιστής επειδή δεν του αντα­πέδωσα το τηλεφώνημα του. Όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα, τα καλά και τα κακά, η επιδοκιμασία και η αποδοκιμασία εί­ναι μέρος της ζωής του καθενός μας. Εγώ πρώτος, βέβαια, θα παραδεχτώ πως πάντοτε προτιμώ την επιδοκιμασία, γιατί σε κάνει να νιώθεις καλύτερα και είναι πιο εύκολο να τη χειρι­στείς. Όμως όσο πιο ικανοποιημένος νιώθω από τη ζωή μου, τόσο λιγότερο η αίσθηση της εσωτερικής μου ευτυχίας εξαρτά­ται απ' αυτή.

Πηγή: από το βιβλίο του Richard Carlson "Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα".

Σχετικές αναρτήσεις:

- Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - λίστα με όλες τις αναρτήσεις

Ανθρώπινη Αρμονία - Αυτοδιαχείριση: αναλάβετε την ευθύνη για την υγεία σας

ANΘPΩΠINH APMONIA

ΕΓΧΕΙΡΙ∆ΙΟ ZΩHΣ

Για µία πιο Υγιή και Ευτυχισµένη Κοινωνία

Tο εγχειρίδιο αυτό είναι µια προσφορά από την "ΣYNEPΓAΣIA ΓIA THN ANΘPΩΠINH APMONIA"
Mια συνεργασία τριών Φιλανθρωπικών και µη κερδοσκοπικών Σωµατείων,  µε µια επιτροπή Γιατρών, Ψυχολόγων και Ψυχίατρων.


[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στο blog της πυξίδας και να διαβάσετε τις λεπτομέρειες της ανάρτησης.]

Άκου ανθρωπάκο

Σχετικές αναρτήσεις:

- Άκου ανθρωπάκο:  Όλες οι αναρτήσεις.

Το παιχνίδι της εβδομάδας: tetris

Οδηγίες παιχνιδιού - χειρισμός.
Με το πάνω βελάκι στρίβεις το αντικείμενο.
Με το κάτω βελάκι σπρώχνεις το αντικείμενο γρήγορα κάτω.
Με το αριστερό βελάκι κινείς το αντικείμενο προς τα αριστερά.
Με το δεξί βελάκι κινείς το αντικείμενο προς τα δεξιά.
Με το space πετάς το αντικείμενο γρήγορα κάτω.
Με το πλήκτρο P "παγώνεις" προσωρινά το παιχνίδι.

[Κάνε κλικ επάνω στη φωτογραφία για να παίξεις το παιχνίδι.]

Η ταινία της εβδομάδας: Ντένις ο τρομερός

Ο Ντένις Μίτσελ (Ντένις ο τρομερός) δεν περπατάει ποτέ - τρέχει ή καβαλάει το ποδήλατό του και όποιον πάρει ο Χάρος! Αγοράζει αθλητικά παπούτσια κάθε δεύτερη εβδομάδα και οι ρόδες του ποδηλάτου του χρειάζονται αντικατάσταση τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Είναι ένα μικρό, αθώο αγοράκι, αλλά μπορεί να φέρει την ...καταστροφή σε μία ολόκληρη πόλη σε χρόνο ρεκόρ! Οι γονείς του, Χένρι και Άλις, δεν είναι ποτέ σίγουροι αν το ήσυχο οικογενειακό δείπνο θα μετατραπεί σε...πεδίο μάχης! Όμως αυτός που υποφέρει περισσότερο από τα βασανιστήρια του μικρού τύραννου είναι ο γείτονάς του, κύριος Γουίλσον. Ένας φιλήσυχος συνταξιούχος, που αναζητά τη γαλήνη καλλιεργώντας λουλούδια. Μόνο που αγαπημένο χόμπι του Ντένις είναι να καταστρέφει τα παρτέρια του κυρίου Γουίλσον. Βέβαια το μόνο που σώζει τον Ντένις από πνιγμό είναι το γλυκό του προσωπάκι... 
[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και να δείτε την ταινία]

Το βιβλίο της Γης: 011-Οι φυσικές σπηλιές

Το βιβλίο της Γης μας μαθαίνει για τις φυσικές σπηλιές

Κάντε κλικ επάνω στη φωτογραφία για να δείτε τις λεπτομέρειες της ανάρτησης.

Σχετικές αναρτήσεις:

- Το βιβλίο της Γης:  Όλες οι αναρτήσεις.

Παίζω με γράμματα και λέξεις: Ββ [Α' τάξη]

Reblogged from: http://blogs.sch.gr/persidou/
Οι φίλοι μας της πρώτης τάξης μπορούν να μάθουν -παίζοντας- το δεύτερο γράμμα της αλφαβήτου, το γνωστό σε όλους μας βήτα.

[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και συνεχίσετε την ανάγνωση]

Η σπαζοκεφαλιά της εβδομάδας: ποια είναι η κάλπικη λίρα;

Έχουμε 6 λίρες, εκ των οποίων η μία είναι κάλπικη. Βρες ποια είναι η κάλπικη με μόνο δύο ζυγίσματα σε μια διπλή ζυγαριά (παλιού τύπου).

[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και δείτε την απάντηση.]


Απάντηση.
Την πρώτη φορά, ζυγίζεις τέσσερις λίρες (δύο και δύο). Αν η ζυγαριά γέρνει προς την μια πλευρά, σημαίνει ότι η κάλπικη βρίσκεται ανάμεσα σ' εκείνες τις δύο που είναι πιο ελαφριές, οπότε την δεύτερη φορά ζυγίζεις εκείνες τις δύο, και βρίσκεις την πιο ελαφριά. Αν η ζυγαριά δε γέρνει, σημαίνει ότι η κάλπικη βρίσκεται στο ζευγάρι των λιρών που δεν ζύγισες (που άφησες απ'έξω) οπότε πάλι την δεύτερη φορά ζυγίζεις εκείνες τις δύο και βρίσκεις την πιο ελαφριά.

Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - 28η, 29η και 30η συμβουλή

28. Ενδιαφερθείτε πρώτα απ' όλα να κατανοήσετε
Η συγκεκριμένη τεχνική είναι δανεισμένη από το βιβλίο «Εφτά συνήθειες για εξαιρετικά αποτελεσματικούς ανθρώπους» του Στέφεν Κόβεϋ. Η χρησιμοποίηση αυτής της στρατηγικής αποτελεί ένα σύντομο δρόμο για να γίνετε ένα πιο ικανοποιημένο άτομο (και πιθανότατα θα γίνετε και πιο αποτελεσματικό).
Ουσιαστικά το «ενδιαφερθείτε πρώτα απ' όλα να κατανοήσετε» εννοεί να ενδιαφερθείτε περισσότερο να καταλάβετε τους άλλους και λιγότερο να κάνετε τους άλλους να καταλάβουν εσάς. Εννοεί να αποδεχτείτε την ιδέα πως αν θέλετε ποιότητα και ικανοποιητική επικοινωνία, που θα τρέφει εσάς και τους άλλους, πρέπει η κατανόηση των άλλων να έρχεται πρώτη. Όταν κατανοήσετε από πού προέρχονται οι άλλοι, τι προσπαθούν να σας πουν, τι είναι σημαντικό γι' αυτούς και πάει λέγοντας, το να κατανοήσουν κι εσάς προκύπτει τελείως φυσιολογικά, τα πράγματα παίρνουν τις θέσεις τους χωρίς καμία σχεδόν προσπάθεια. Όταν όμως αντιστρέφετε αυτή τη διαδικασία (πράγμα που κάνουμε οι περισσότεροι συνήθως), είναι σαν να βάζετε την άμαξα πριν από το άλογο. Όταν προσπαθεί¬τε να σας καταλάβουν προτού εσείς καταλάβετε τους γύρω σας, η ενέργεια που καταβάλλεται θα γίνει αισθητή σ' εσάς αλλά και στον άνθρωπο ή στους ανθρώπους που προσπαθείτε να πλησιάσετε. Η πραγματική επικοινωνία θα διαταραχτεί και μπορεί να καταλήξετε σ' ένα κονταροχτύπημα εγωισμών.
Κάποτε συμβούλευα ένα ζευγάρι που πέρασε τα πρώτα δέκα χρόνια του γάμου του με καβγάδες και διαφωνίες για τα οικονομικά τους. Εκείνος δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί αυτή ήθελε να αποταμιεύει κάθε δραχμή που κέρδιζαν, κι εκείνη γιατί αυτός ήταν τόσο σπάταλος. Κάθε λογική ή άλλη λύση είχε χαθεί μέσα στον αμοιβαίο εκνευρισμό τους. Αν και τα περισσότερα προβλήματα είναι πιο περίπλοκα από αυτό που αντιμετώπιζε το συγκεκριμένο ζευγάρι, οι λύσεις τους είναι εξίσου απλές. Κανένας από τους δύο δεν ένιωθε πως ο άλλος τον καταλάβαινε. Εκείνο που τους χρειαζόταν ήταν να πάψουν να διακόπτουν ο ένας τον άλλο και να ακούνε προσεκτικά το σύντροφο τους. Αντί να υπεραμύνονται των προσωπικών τους απόψεων, έπρεπε πρώτα να ενδιαφερθούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλο. Και αυτό ακριβώς είναι που τους οδήγησα να κάνουν. Εκείνος κατάλαβε πως αυτή ήθελε να αποταμιεύει χρήματα για να αποφύγει την οικονομική καταστροφή που είχαν αντιμετωπίσει οι γονείς της. Ουσιαστικά, δηλαδή, φοβόταν μήπως μείνει χωρίς καθόλου χρήματα. Εκείνος πάλι ένιωθε άσχημα που δεν μπορούσε να «τη φροντίζει» όπως ο πατέρας τη μητέρα του. Εκείνο που ήθελε, δηλαδή, ήταν η γυναίκα του να είναι υπερήφανη γι' αυτόν. Μόλις λοιπόν ο καθένας έμαθε να καταλαβαίνει τον άλλο, η αμοιβαία απογοήτευση τους αντικαταστάθηκε από τη συμπόνια. Σήμερα έχουν καταφέρει μια επιτυχημένη ισορροπία μεταξύ σπατάλης και αποταμίευσης.
Το να ενδιαφερθείτε πρώτα απ' όλα να καταλάβετε τον άλλο δεν έχει καμία σχέση με το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, είναι απλώς μια φιλοσοφία αποτελεσματικής επικοινωνίας. Όταν εξασκηθείτε σ' αυτή τη μέθοδο, θα παρατηρήσετε πως οι άνθρωποι με τους οποίους σχετίζεστε θα νιώσουν πως τους ακούνε προσεκτικά και τους καταλαβαίνουν. Και αυτό θα οδηγήσει σε καλύτερες, πιο αγαπημένες ανθρώπινες σχέσεις.

29. Γίνετε καλύτερος ακροατής
Και παρόλο που έχω γίνει καλύτερος ακροατής απ' ό,τι ήμουν πριν από δέκα χρόνια, πρέπει να παραδεχτώ πως ακόμα είμαι απλώς ικανοποιητικός.
Αποτελεσματική ακρόαση σημαίνει κάτι παραπάνω από το να αποφεύγεις την κακή συνήθεια να διακόπτεις τους άλλους την ώρα που μιλάνε ή τελειώνουν την πρόταση τους. Σημαίνει να νιώθεις ικανοποιημένος ακούγοντας ολόκληρη τη σκέψη κάποιου αντί να περιμένεις ανυπόμονα να αρπάξεις την ευκαιρία να του απαντήσεις.
Ο τρόπος, κατά μία άλλη έννοια, με τον οποίο αποτυγχάνουμε να ακούμε τους άλλους είναι συμβολικός του τρόπου που ζούμε. Πολύ συχνά αντιμετωπίζουμε την ανθρώπινη επικοινωνία σαν ένα είδος κούρσας. Είναι σχεδόν σαν να επιδιώκουμε να μην υπάρχουν χρονικά κενά μεταξύ του τελειώματος της πρότασης του ατόμου με το οποίο συζητούμε και την αρχή της δικής μας πρότασης. Πρόσφατα η γυναίκα μου κι εγώ, παίρνοντας το μεσημεριανό μας σ' ένα καφέ, κρυφακούγαμε τις συζητήσεις που γίνονταν γύρω μας. Απ' ό,τι φαινόταν, κανένας δεν άκουγε πραγματικά τον άλλο• αντίθετα όλοι συναγωνίζονταν ποιος δε θ' ακούσει τον άλλο. Ρώτησα λοιπόν τη γυναίκα μου αν κάνω ακόμα το ίδιο. Χαμογελώντας μου απάντησε: «Μόνο μερικές φορές».
Μειώνοντας την ταχύτητα των απαντήσεων σας και γινόμενοι καλύτεροι ακροατές, βοηθάτε τον εαυτό σας να γίνει ένα πιο ήρεμο άτομο. Σας βοηθάει να μειώσετε την ένταση που νιώθετε. Αν το καλοσκεφτείτε, θα παρατηρήσετε πως το να είστε συνέχεια σε εγρήγορση για να μαντέψετε τι θα σας πει ο συνομιλητής σας, ώστε να τον αντιμετωπίσετε με μια χωρίς καθυστέρηση απάντηση, σας απορροφά πολλή από την ενέργεια σας και είναι πολύ αγχωτικό. Όμως αν περιμένετε να τελειώσουν οι άνθρωποι με τους οποίους συζητάτε, αν ακούτε πολύ πιο προσεκτικά όσα λέγονται, τότε θα δείτε πως η ένταση που νιώθετε μειώνεται. Αμέσως θα νιώσετε πιο ήρεμοι και το ίδιο θα νιώσουν και οι συνομιλητές σας. Θα νιώσουν ασφαλείς και θα μειώσουν κι αυτοί την ταχύτητα των απαντήσεων τους, γιατί δε θα χρειάζεται να σας συναγωνιστούν για να κερδίσουν χρόνο! Και όχι μόνο θα γίνετε πιο υπομονετικοί ως άνθρωποι με το να είστε πιο καλοί ακροατές, αλλά θα καλυτερέψει επίσης και η ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων σας. Στον καθένα αρέσει να μιλάει με κάποιον που πραγματικά ακούει όσα του λένε.

30. Επιλέξτε σοφά τις μάχες που δίνετε
Αυτή είναι μια φράση που λένε συχνά οι γονείς, όμως είναι εξίσου σημαντική για κάποιον που θέλει να ζήσει μια ζωή γεμάτη ικανοποίηση. Εννοεί πως η ζωή είναι γεμάτη από ευκαιρίες για να επιλέξετε ανάμεσα στο να κάνετε φασαρία για κάτι και στο να δώσετε τόπο στην οργή, συνειδητοποιώντας πως τελικά δεν έχει καθόλου σημασία. Εάν επιλέξετε σοφά τις μάχες σας, θα είστε πολύ πιο αποτελεσματικός, ώστε να κερδίσετε εκείνες που είναι πραγματικά σημαντικές.
Σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα θέλετε ή θα επιβάλλεται να διαφωνήσετε, να αντιπαρατεθείτε ή ακόμα και να καβγαδίσετε για κάτι που πιστεύετε. Πολλοί άνθρωποι όμως διαφωνούν, αντιπαρατίθενται και καβγαδίζουν σχεδόν χωρίς λόγο, μετατρέποντας τη ζωή τους σε μια σειρά από μάχες που αφορούν ουσιαστικά σε «μικροπράγματα». Όταν ζεις μια τέτοια ζωή, νιώθεις τόση πολλή απογοήτευση, που χάνεις την ικανότητα να αναγνωρίζεις τι είναι πραγματικά σημαντικό.
Η παραμικρή διαφωνία ή αλλαγή στα σχέδια σας μπορεί να μετατραπεί σε μεγάλο μπελά, αν ο στόχος σας (συνειδητά ή ασυνείδητα) είναι να δουλεύουν τα πάντα προς όφελος σας. Για μένα κάτι τέτοιο είναι μια σίγουρη συνταγή δυστυχίας και απογοήτευσης.
Η αλήθεια είναι πως η ζωή πολύ σπάνια ανταποκρίνεται στην ιδεατή εικόνα που έχουμε γι' αυτή, και οι συνάνθρωποι μας πολύ συχνά ενεργούν τελείως αντίθετα απ' ό,τι θα θέλαμε. Κάθε στιγμή που περνάει υπάρχουν πλευρές της ζωής που μας αρέσουν κι άλλες που δε μας αρέσουν. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα διαφωνούν μαζί σας, άνθρωποι που ενεργούν διαφορετικά από σας, όπως επίσης και πράγματα που δεν πάνε όπως τα είχατε υπολογίσει. Αν δεν αποδέχεστε αυτή τη βασική αρχή της ζωής, θα περάσετε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας διεξάγοντας μάχες.
Ένας πιο ειρηνικός τρόπος για να ζήσετε είναι να αποφασίσετε συνειδητά ποιες μάχες αξίζουν και ποιες θα ήταν καλύτερα να μην ασχοληθείτε καθόλου μαζί τους. Αν ο πρωταρχικός σας στόχος δεν είναι να δουλεύουν τα πάντα στην εντέλεια, αλλά να ζείτε χωρίς άγχος, θα ανακαλύψετε πως οι περισσότερες μάχες σας απομακρύνουν από την εσωτερική σας ηρεμία. Είναι πράγματι σημαντικό να αποδείξετε στη σύζυγο σας πως έχετε δίκιο κι αυτή άδικο ή να τα βάλετε με κάποιον επειδή έχετε την εντύπωση ότι έκανε ένα μικρό λαθάκι; Έχει τόσο μεγάλη σημασία σε ποιο εστιατόριο ή σινεμά θα πάτε ώστε να καβγαδίσετε γι' αυτό; Μια μικρή γρατσουνιά στο αμάξι σας αξίζει να τρέχετε στα δικαστήρια; Ή μήπως το γεγονός πως ο γείτονας σας δε δέχεται να αλλάξει θέση παρκαρίσματος είναι τόσο σημαντικό ώστε να το συζητάτε στο οικογενειακό σας τραπέζι; Για κάτι τέτοια μικροπράγματα και χιλιάδες άλλα αρκετοί άνθρωποι περνάνε τη ζωή τους καβγαδίζοντας. Τώρα ρίξτε μια ματιά στη δική σας λίστα. Αν είναι όπως ήταν παλιά η δική μου, ίσως χρειάζεται να επανεκτιμήσετε τις προτεραιότητες σας.
Αν δε θέλετε να «βασανίζεστε για μικροπράγματα», είναι πολύ σημαντικό να επιλέγετε με σοφία τις μάχες σας. Και αν το κάνετε αυτό, τότε θα 'ρθει μια μέρα που σπάνια θα νιώσετε την ανάγκη να εμπλακείτε έστω και σε μία.

Πηγή: από το βιβλίο του Richard Carlson "Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα".

Σχετικές αναρτήσεις:

- Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα - λίστα με όλες τις αναρτήσεις