Φτιάξε και συ ένα ιστολόγιο. Μπορείς! [προέκδοση]

Φτιάξε και συ ένα ιστολόγιο. Μπορείς!

Δημιουργια blog  

Ιστορίες χωρίς τέλος - Ο πάνω και ο κάτω (Ελένη Πιτσιδοπούλου)

123456
Τι γίνεται όταν έρχονται τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω; Γίνονται καβγάδες. Ο Πάνω και ο Κάτω μάλωναν συνέχεια μέχρι που κατάλαβαν τι πρέπει να κάνουν για να αρχίσουν να περνάνε μια χαρά. Έδωσαν μια, τα αναποδογύρισαν όλα κι έφεραν τα πάνω κάτω!

τεστ φόρμας

kjhkjhkjhkj

==============

test url

HTML Editor

You can use this online HTML editor to generate HTML code for your own website. You can do all sorts of things with this HTML editor, such as:

• Create bold or italic text.
• Change the text color
• Change the font family or font size
• Create hyperlinks

http://www.in.gr [αναδυόμενο]
http://www.in.gr
/www.in.gr

http://www.in.gr

• Create bold or italic text.
• Change the text color
• Change the font family or font size
• Create hyperlinks

test menu 2

q

test menu in page

q

TEST FLIP BOOK-03

036-01==================
036-02==================
036-03==================
038==================
039==================
040==================
041==================

TEST PDF

AAAAAAAAAAAAA

test Free HTML5 Flip Book Maker

hello

TEST WEEBLY

Μαθηματικά Ε΄ τάξης - Ενότητα 3

---

Μαθήματα ενότητας

• Γρήγοροι πολλαπλασιασμοί και διαιρέσεις με 10, 100, 1.000 
• Αναγωγή στη δεκαδική κλασματική μονάδα 
• Κλασματικές μονάδες
• Ισοδύναμα κλάσματα
• Μετατροπή κλάσματος σε δεκαδικό 
• Στρατηγικές διαχείρισης αριθμών 
• Διαχείριση αριθμών
• Στατιστική - μέσος όρος

Γρήγοροι πολλαπλασιασμοί και διαιρέσεις με το 10,100,1000

Ισοδύναμα κλάσματα

Κλικάρουμε στην εικόνα και μεταφερόμαστε στο εικονικό μάθημα

Μαθαίνω παίζοντας

Ταίριαξε τα ισοδύναμα κλάσματα και ανέβα επίπεδο

test spoiler

Βοήθημα αρχαίων ελληνικών για την Α' Γυμνάσιου
Ένα ταξίδι επιστημονικής φαντασίας

• A. Κείμενο
• Β1. Λεξιλογικός Πίνακας
• Β2. Ετυμολογικά
• Γ. Γραμματική

Περιέχει τις απαντήσεις στις ερωτήσεις και τις δραστηριότητες του σχολικού βιβλίου για όλη την ενότητα 4.  Καλή ανάγνωση.

Τίτλος του Σπόιλερ:

Μπορείτε να συμπληρώσετε αυτό το χώρο με ότι θέλετε, όπως η εικόνα, κωδικός, κείμενο, κ.λπ.

• A. Κείμενο
• Β1. Λεξιλογικός Πίνακας
• Β2. Ετυμολογικά
• Γ. Γραμματική

Τίτλος του Σπόιλερ:

Μπορείτε να συμπληρώσετε αυτό το χώρο με ότι θέλετε, όπως η εικόνα, κωδικός, κείμενο, κ.λπ.

PUT CONTENT YOU WISH TO HIDE HERE

TEST GAMALEO

ΟΔΥΣΣΕΙΑ_Α' ΓΥΜΝ_ENOTHTA 02

Read more publications at Calaméo

test pdf

test pdf

ΤΕΣΤ ΒΟΧ

ΑΑ

ΤΕΣΤ ΒΟΧ

ΑΑ

TEST FLIP BOOK-02

TEST EMBED GOOGLE DOCS-01

TEST PDF

TEST PDF

Βοήθημα γλώσσας [Α' τάξη, Ενότητα 3, Κεφάλαιο 6] Χάσαμε τη γάτα

Reblogged from: 
http://users.sch.gr/sjolltak/

- Α' τάξη, Γλώσσα
- ΕΝΟΤΗΤΑ 3: Μια παράσταση στην πλατεία

- Κεφάλαιο 6: Χάσαμε τη γάτα 
Περιέχει τη βασική θεωρία, τις απαντήσεις στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου, του τετραδίου εργασιών, καθώς και επιπλέον ασκήσεις. Καλή ανάγνωση.
[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και συνεχίσετε την ανάγνωση]

Βοήθημα γλώσσας [Α' τάξη, Ενότητα 3, Κεφάλαιο 5] Ένα λεμόνι με φτερά

Reblogged from: 
http://users.sch.gr/sjolltak/

- Α' τάξη, Γλώσσα
- ΕΝΟΤΗΤΑ 3: Μια παράσταση στην πλατεία

- Κεφάλαιο 5: Ένα λεμόνι με φτερά 
Περιέχει τη βασική θεωρία, τις απαντήσεις στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου, του τετραδίου εργασιών, καθώς και επιπλέον ασκήσεις. Καλή ανάγνωση.
[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και συνεχίσετε την ανάγνωση]

Τα παιδιά του facebook

Πολλά παιδιά στις μέρες μας μεγαλώνουν έχοντας το δικό τους ατομικό υπολογιστή και χειρίζονται το Ίντερνετ  πολλές φορές καλύτερα απ ’ότι πιάνουν το μολύβι.

Επικοινωνούν μεταξύ τους και κανονίζουν τις συναντήσεις τους μέσω διάφορων chat, ακούν μουσική και διασκεδάζουν, μιλούν τη δική τους κωδικοποιημένη γλώσσα και ανταλλάσσουν φωτογραφίες. Όλα αυτά μόνο με μία συσκευή, που χωράει παντού, μετακινείται και μπαίνει ακόμη και στη σχολική τους τσάντα …ποιος θα το φανταζόταν!

Έχει περάσει περισσότερο από μια  δεκαετία που το Internet μπήκε για τα καλά στη ζωή μας. Αρχικώς, ειδικά στην Ελλάδα, η χρήση του ήταν αρκετά περιορισμένη. Ένα άγνωστο πεδίο που το ανακάλυπταν οι αρκετά τολμηροί. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε με την εμφάνισή του ήταν…μυθικές και πολλοί από μας το αντιμετώπιζαν ως κάτι που θα ήρθε να βάλει φωτιά στην καθημερινότητά μας! Ήρθε για να μας «ξεβολέψει» από τον τρόπο που μάθαμε να ζούμε και να λειτουργούμε ως τότε, δηλαδή να επικοινωνούμε με τους φίλους μας μέσω τηλεφωνικών γραμμών  και να υπερχρεωνόμαστε, να κατεβάζουμε από τη βιβλιοθήκη τους τόμους της εγκυκλοπαίδειας ψάχνοντας με τις ώρες την ετυμολογία  μιας λέξης, να συλλέγουμε πληροφορίες για το παρελθόν μόνο από το στόμα της γιαγιάς μας…και αυτό μας φόβιζε.

Προφανώς δίκιο είχαν όσοι κάποτε προέβλεψαν ότι σε λίγα χρόνια όποιος δεν μπορεί να βρει στο Ίντερνετ ένα εφημερεύον φαρμακείο είναι ουσιαστικά «αναλφάβητος», γιατί πλέον έχει γίνει απαραίτητο και πραγματικά αναγκαίο εφόσον μας προσφέρει ασύλληπτη ευκολία στη δουλειά μας, γρήγορη και φτηνή επικοινωνία με όλο τον κόσμο, γνώσεις, ενημέρωση και διασκέδαση. Κάποτε, κάθε σπίτι, για να θεωρηθεί πλήρες, έπρεπε να διαθέτει τουλάχιστον μια τηλεόραση, ένα ηχοσύστημα και ένα τηλέφωνο. Τώρα πια ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής με υποστήριξη από το διαδίκτυο, καταφέρνει να εκπέμπει όλα τα κανάλια, να μεταδίδει όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και να κάνει δωρεάν τηλεφωνικές κλήσεις ταυτόχρονα ενώ ο ιδιοκτήτης του μπορεί να «σερφάρει» εικονικά σε όποιο μέρος του πλανήτη επιθυμεί.

Η απενοχοποίηση του Ιντερνέτ έγινε ουσιαστικά όταν πριν λίγο καιρό το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας έδωσε κονδύλια σε όλα τα σχολεία της χώρας για να αγοραστούν ηλεκτρονικοί υπολογιστές και να εξοπλιστεί κάθε σχολική τάξη τουλάχιστον με έναν, ώστε να μπορεί να λάβει θέση και ως βοήθημα στη γνώση.  Έτσι πια ακόμη και οι εργασίες που αναθέτει ο δάσκαλος για το σπίτι γίνονται με τη βοήθεια του Ιντερνετ και όχι με των γονέων, όπως γινόταν παλιότερα. Έχει δοθεί πια το πράσινο φως στους γονείς να επιτρέπουν στα παιδιά τους να ανοίγουν τον υπολογιστή δίχως την άδειά τους και να «σερφάρουν» στο Ίντερνετ. Έχοντας και την δυνατότητα με κάποιες ρυθμίσεις να ελέγχουν τις σελίδες που επισκέπτεται το παιδί τους, περιορίστηκε σημαντικά ο φόβος τους.

Θα βρεθούμε στο… Facebook 

Το τελευταίο διάστημα αυτό που μονοπωλεί το ενδιαφέρον παιδιών αλλά και εφήβων, λέγεται Facebook. Ένας διαδικτυακός τόπος συνάντησης ανθρώπων όλων των ηλικιών, απ’όλο τον κόσμο. Προσφέρει μεγάλη διασκέδαση και χαλάρωση, εφόσον εκεί μπορούν να επικοινωνήσουν με συνομηλίκους τους, να κάνουν νέους φίλους, να ανταλλάξουν απόψεις και να εκφραστούν με τον τρόπο που αυτοί θέλουν, χωρίς να λογοκρίνονται. Πόσο αθώο είναι αυτό το νέο «παιχνίδι» των παιδιών; Πόσο έχει αλλάξει την καθημερινότητα και τις συνήθειες τους; 

Κυρία, σας έκανα  « add »

Αρχικά, δεν πίστευα στα αυτιά μου! Ο δεκάχρονος μαθητής μου, που θα έπρεπε τα απογεύματα που τελείωνε τις υποχρεώσεις του ως μαθητής να παίζει με τους υπόλοιπους συνομηλίκους του στην γειτονιά ή να κόβει βόλτες, είχε γίνει ενεργό μέλος του facebook.

Μέχρι τώρα, δεχόμουν προσκλήσεις φιλίας και μοιραζόμουν φωτογραφίες από ενήλικες και πάντα με την ασφάλεια ότι τους γνώριζα αρκετά καλά, ώστε να αποφύγω τυχόν ενοχλήσεις. Μέχρι που άρχισα να συνειδητοποιώ ότι στο παιχνίδι μπήκαν επιθετικά και αιφνιδιαστικά και οι μικρότερες ηλικίες. Μέσα στους επόμενους μήνες, δέχτηκα δεκάδες παρόμοιες προσκλήσεις που εξακολουθούσαν να με σοκάρουν και να με φέρνουν στην ίδια δύσκολη θέση με την πρώτη φορά.

Θεώρησα λοιπόν χρέος μου να προσαρμοστώ στα νέα αυτά δεδομένα και να αποδεχτώ ως «φίλους» μου τα παιδιά-μαθητές μου, τοποθετώντας τους όλους σε έναν ξεχωριστό φάκελο όπου δεν θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε προσωπικά μου δεδομένα . Οι καινούριοι μου «φίλοι» δεν θα μπορούσαν να βλέπουν τις φωτογραφίες μου, τις συζητήσεις με τους πραγματικούς-ενήλικες φίλους, αλλά από την άλλη δεν θα βίωναν την απόρριψη και θα εξακολουθούσαν να νιώθουν ότι βρίσκομαι κοντά τους.

Μου φαίνεται δύσκολο το να τους βάλω στη ζωή μου τόσο βαθιά, αλλά αισθάνομαι πως έχω  χρέος να συμβαδίζω μαζί τους. Η μανία του facebook εξαπλώθηκε…επικίνδυνα και εμείς οι «μεγάλοι» μάλλον είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοστούμε σε αυτό το νέο δεδομένο δείχνοντας την πρέπουσα «διπλωματία» και προσοχή απέναντι στα  παιδιά που αγαπάμε και μας αγαπούν.

Δεν έχω δει ποτέ το «φίλο μου»

Mε την ίδια ευκολία και ίσως και περισσότερη αποκτούν καινούριους «φίλους» (πολλές φορές ακόμη και αγνώστους) οι οποίοι καλώς ή κακώς ασκούν κάποιου είδους επιροή πάνω τους. Χάριν της ελεύθερης πρόσβασης σε αυτήν την κοινωνική περιοχή δικτύωσης, δεν μπορεί να υπάρχει παράλληλα ο απαραίτητος έλεγχος σε όσους γίνονται μέλη .

Ποια είναι τα όρια που μπορεί να θέσει ένα παιδί στο ποιόν θα κάνει «φίλο» του  κάτω από αυτές τις συνθήκες και πόσο καλά τον γνωρίζει; Με ποια κριτήρια συναναστρέφεται και μοιράζεται προσωπικές πληροφορίες μαζί του; Πολλές φορές το μόνο που γνωρίζει γι’ αυτόν είναι το πρόσωπό του (αν η φωτογραφία που έχει καταχωρήσει είναι πραγματική). Το αρχικά ασφαλές λοιπόν αυτό παιχνίδι, μπορεί να μετατραπεί ακόμη και σε παγίδα επιτήδειων!

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι συζητούν μεταξύ τους με τις ώρες, τι φωτογραφίες μοιράζονται και τι προσωπικά δεδομένα ανταλλάζουν.  Πόσο καλά λοιπόν γνωρίζουμε τελικά τους φίλους των παιδιών μας και τι πραγματικά ζητούν από αυτά;

Ένα πολύ έξυπνο δόλωμα για να προσελκύει μεγάλες, αλλά ιδιαίτερα μικρές ηλικίες  είναι τα παιχνίδια με σκοπό τον πλουτισμό, τη διακόσμηση, την αγοραπωλησία αντικειμένων, σπαζοκεφαλιάς κ.α.

Τον τελευταίο καιρό έχει προκαλέσει «πανικό» ένα νέο παιχνίδι του facebook που σκοπό έχει να φτιάξει ο παίκτης τη δική του φάρμα ζώων, να σπείρει, να θερίσει και να πουλήσει τα προϊόντα του. Φυσικά, είναι ένα απόλυτα ασφαλές παιχνίδι για την ψυχολογία ενός παιδιού. Πρόκειται για ένα παιχνίδι αγχολυτικό και ευχάριστο που ασχολείται αποκλειστικά με τις υποχρεώσεις ενός γεωργού.  Όμως, το συγκεκριμένο παιχνίδι, σου δίνει το δικαίωμα να θερίσεις ό, τι έχεις σπείρει, συγκεκριμένες ώρες, ειδάλλως χάνεις ό, τι με κόπο έφτιαχνες για αρκετό καιρό. Έτσι τα παιδιά ξενυχτούν περιμένοντας να τελειώσει η αντίστροφη μέτρηση και να θερίσουν, ώστε να ανεβάσουν τη βαθμολογία τους και να ξεπεράσουν έτσι τους φίλους τους.

Με έκπληξη αντιλήφθηκα ότι η πρωινή κούραση των παιδιών οφειλόταν στο γεγονός ότι το προηγούμενο βράδυ περίμεναν να φτάσει η ώρα που θα είχαν τη δυνατότητα να κερδίσουν χρήματα και πόντους!  Αυτή η εξάρτηση δεν έχει τέλος, εφόσον το παιχνίδι δεν τελειώνει ποτέ όσο και να μεγαλώσεις τη φάρμα σου. Έτσι χωρίς επι της ουσίας να έχεις κάνει κάτι, σου μένει η κούραση!   

Τα παιδιά εκτός facebook; 

Δεν χρειάζεται να φτάσουμε σε ακρότητες!

Άλλωστε οφείλουμε όλοι να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα για χάρη της νέας γενιάς. Από αυτή τη θέση έχουν περάσει όλοι προφανώς. Τίποτα δεν πρέπει να μας πανικοβάλλει και τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνο για τα παιδιά, αν υπάρχει η διακριτική «παρουσία» ενός ενήλικα.

Μπορεί ένας γονιός να γραφτεί στο facebook, να στείλει αίτηση φιλίας στο παιδί τους και έτσι να είναι «μέλη» της ηλεκτρονικής παρέας τους ώστε να μπορούν να γνωρίσουν και αυτοί τους νέους φίλους του παιδιού τους και να διαβάζουν τις δημοσιεύσεις τους με απόλυτα έντιμο προς τα παιδιά τους τρόπο.

Δεν είναι απαραίτητο να κάνουν και σχόλια στους διαλόγους τους με τους φίλους τους, η κίνηση αυτή ίσως φέρει σε δύσκολη θέση το παιδί και να φέρει ρήξη στη σχέση τους, επιτυγχάνοντας το αντίθετο αποτέλεσμα. Το θέμα δεν είναι να δείξουμε στο παιδί ότι το «παρακολουθούμε», αλλά ότι δημιουργούμε παράθυρα κοινού ενδιαφέροντος .

• Παρακινούμε το παιδί να έχει μια καλή επαφή με την τεχνολογία αλλά συγχρόνως προσπαθούμε και εμείς να συμβαδίζουμε με αυτά που ασχολείται, ώστε να καταφέρνουμε να επικοινωνούμε με το παιδί μας, να αντιλαμβανόμαστε τα τυχόν προβλήματα που προκύπτουν και να μπορούμε να τα αντιμετωπίζουμε έγκαιρα
• Η επαφή του με διαδικτυακούς τόπους συνεύρεσης, όπως το facebook, ενισχύει την κοινωνικότητά  και διευρύνει τους ορίζοντές του εφόσον συναναστρέφεται με ανθρώπους της δικής του αλλά και άλλης κουλτούρας και πραγματικότητας και αυτό οφείλουμε να το υποστηρίξουμε.

• Εάν το παιδί είναι μικρό, καλό θα ήταν ο υπολογιστής να βρίσκεται σε κοινό για την οικογένεια χρόνο έτσι ώστε να υπάρχει ένας σχετικός έλεγχος στα ωράρια που το παιδί ασχολείται με αυτού του είδους τη διασκέδαση χωρίς να μπαίνει στην άκρη η «πραγματική του ζωή», τα ενδιαφέροντα του και η μελέτη του.

Οι γονείς που είναι ήδη ενεργά μέλη του  facebook, μπορούν να στέλνουν στα παιδιά τους προτάσεις συμμετοχής σε ομάδες χρήσιμες γι αυτά, που θα τους δώσουν κίνητρα να σκεφτούν και να επεξεργαστούν νέες πληροφορίες.

Όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και σε αυτό, το νόμισμα έχει δύο όψεις.

Τίποτα δεν βλάπτει αν γίνεται με μέτρο και τίποτα δεν είναι επικίνδυνο αν δεν το αφήσουμε  εμείς να γίνει.  Δεν είναι δύσκολο για το γονέα να βρει τις ισορροπίες στη σχέση του με το παιδί του και να διατηρεί μια στενή επαφή μαζί του. Στο χέρι της οικογένειας είναι να μεγαλώνει ένα ώριμο και ικανό παιδί που θα είναι σε θέση να κρίνει τι είναι ωφέλιμο και τι επικίνδυνο γι αυτό. Πάντα υπάρχει κάποιος τρόπος να επιλέγει το παιδί το σωστό και ακίνδυνο δρόμο, χωρίς να χρειάζεται οι γονείς να του απαγορεύουν τίποτα και ταυτόχρονα να καταφέρνουν να βρίσκονται ουσιαστικά δίπλα του. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μην δεσμεύουν το παιδί, να μην  του αφαιρούν το δικαίωμα να κάνει τις επιλογές του, αλλά να κάνουν ότι μπορούν για να είναι παρόντες στον τρόπο ζωής του.

Κωνσταντίνα Γρηγοριάδου

Δασκάλα Δημ. Εκπαίδευσης

Πηγή: paidorama.com

Βοήθημα γλώσσας [Α' τάξη, Ενότητα 3, Κεφάλαιο 4] Γάτα και παπαγάλος

Reblogged from: 
http://users.sch.gr/sjolltak/

- Α' τάξη, Γλώσσα
- ΕΝΟΤΗΤΑ 3: Μια παράσταση στην πλατεία

- Κεφάλαιο 4: Γάτα και παπαγάλος
Περιέχει τη βασική θεωρία, τις απαντήσεις στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου, του τετραδίου εργασιών, καθώς και επιπλέον ασκήσεις. Καλή ανάγνωση.
[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και συνεχίσετε την ανάγνωση]

Βοήθημα γλώσσας [Α' τάξη, Ενότητα 3, Κεφάλαιο 3] Μήλα και καμήλα

Reblogged from: 
http://users.sch.gr/sjolltak/

- Α' τάξη, Γλώσσα
- ΕΝΟΤΗΤΑ 3: Μια παράσταση στην πλατεία

- Κεφάλαιο 3: Μήλα και καμήλα 
Περιέχει τη βασική θεωρία, τις απαντήσεις στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου, του τετραδίου εργασιών, καθώς και επιπλέον ασκήσεις. Καλή ανάγνωση.
[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και συνεχίσετε την ανάγνωση]

Μαμά πες μου αλήθεια.....είμαστε φτωχοί;

Κάθε πρόλογος για την οικονομική κρίση είναι περιττός. Ο λόγος για το πώς την διαχειριζόμαστε σε σχέση με τα παιδιά μας. Τα περισσότερα παιδιά , είτε πρόκειται για ‘πρωτάκια’ είτε για εφήβους, έχουν αντιληφθεί αλλαγές στην καθημερινή τους ζωή... οι γονείς φέρνουν πιο έντονες αντιρρήσεις στις αγορές, τα ιδιαίτερα μαθήματα κόβονται, τα πάρτυ αποφεύγονται, αλλάζουν σχολείο, μπορεί και γειτονιά...
Η ενστικτώδης αντίδραση των περισσότερων γονέων είναι να παραστήσουμε πως δεν συμβαίνει τίποτα. Κι ας έχουν παρακολουθήσει τα παιδιά μας τις απελπισμένες μας συζητήσεις. Κι ας μας ‘βγαίνει’ η αγωνία μας σε νεύρα και εκρήξεις. Κι ας αυξάνονται τα ποσοστά γονεϊκής κατάθλιψης.

Οι περισσότεροι έχουμε μεγαλώσει πιστεύοντας ότι προστατεύουμε τα παιδιά μας αφήνοντάς τα έξω από τα δυσάρεστα της ζωής. Δεν μιλάμε για τις αρρώστιες μας, δεν τα παίρνουμε σε κηδείες, δεν μιλάμε για το διαζύγιο, μοιάζουμε να αποκηρύσσουμε τα αρνητικά συναισθήματα. Τα προστατεύουμε έτσι ή τελικά φτιάχνουμε ανθρώπους άοπλους μπροστά στις δυσκολίες, ανθρώπους που πανικοβάλλονται υπό πίεση και καταφεύγουν στα πάσης φύσεως αγχολυτικά (ουσίες, φάρμακα, αλλά και ποτό, τσιγάρο, φαγητό) για να ξορκίσουν τα αρνητικά συναισθήματα;
Ας έχουμε υπ’ όψη μας ότι μέσα στην οικογένεια οι μεταξύ μας σχέσεις είναι ο πλέον καθοριστικός παράγοντας για την εξέλιξη των παιδιών μας. Και το κλειδί για γόνιμες και εγκάρδιες σχέσεις είναι η καλή επικοινωνία. Καλή και ειλικρινής όμως δεν σημαίνει αστόχαστη. Ας δούμε κάποιες ιδέες πάνω στο θέμα :

- Μην υποτιμάτε αλλά και μήν υπερτιμάτε τις ικανότητες των παιδιών. Ένας έφηβος είναι σε θέση να κατανοήσει ένα πρόβλημα σφαιρικά και αφηρημένα, ενώ ένα παιδί δημοτικού ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα και χειροπιαστά παραδειγματάκια.
- Μοιραστείτε τα συναισθήματά σας και ρωτείστε τα για τα δικά τους. Μην τα ακυρώνετε αλλά και μην τα τραγικοποιείτε!
- Για να ‘μπουν στο νόημα’ ένας καλός τρόπος είναι να παραστήσετε ότι αυτά είναι οι ‘αρχηγοί’ στην οικογένεια και πρέπει να διαχειριστούν χρήματα και δραστηριότητες. Θα διαπιστώσετε πως συχνά τα παιδιά είναι πιο αυστηρά από τους μεγάλους!
- Επιστρατεύστε το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό σας και διδάξτε στα παιδιά την αισιοδοξία και την ευελιξία. Είναι σπουδαίο εφόδιο να ξέρει κανείς να βλέπει τις προκλήσεις ως ευκαιρίες και όχι ως τραγωδίες!
- Φανείτε πρακτικοί. Δείξτε τους τον λογαριασμό της τράπεζας και εξηγήστε τους, σε τι μας χρησιμεύουν  τα χρήματα.
- Μιλήστε τους για ότι δίνει νόημα στην ζωή, πέρα από τα υλικά αγαθά. Δώστε προσωπικά παραδείγματα για την χαρά της φιλίας, την ευτυχία να είσαι γονιός, την αγάπη, την ικανοποίηση της δημιουργίας...
- Προσπαθήστε να τηρείτε ένα πρόγραμμα κάθε μέρα όσον αφορά την διατροφή, την άσκηση και τον ύπνο των παιδιών. Η αίσθηση ανοργανωσιάς και χάους μεγεθύνει τα προβλήματα...
- Ακούστε τα παιδιά σας! Μην υποθέτετε πως αντιλαμβάνονται τον κόσμο όπως κι εσείς! Παράλληλα αναζητείστε ‘σημάδια’ που μαρτυρούν ανάγκη για επικοινωνία και καθησύχαση- ξεσπάσματα, αϋπνίες, εφιάλτες,  απόσυρση, πονοκέφαλοι, ανορεξία κ.λ.π-.
- Δείξτε υπομονή και κάντε τον διάλογο μια καθημερινή δραστηριότητα. Άλλωστε, αυτά που επιχειρείτε να εξηγήσετε είναι δύσκολα ακόμα και για τους μεγάλους!!

Το εγχείρημα να μιλήσουμε στα παιδιά μας για την οικονομική κρίση και τις συνέπειές της στην ζωή μας και στην ζωή τους θα είναι δύσκολο. Για να τα βοηθήσουμε όμως πρέπει πρώτα να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας! Το πρώτο βήμα είναι να δεχτούμε εμείς το άγχος και τον φόβο μας ως οικουμενικά συναισθήματα , απολύτως φυσιολογικά υπο συνθήκες αβεβαιότητας. Φυσιολογικά μεν τιθασεύσιμα δε! Ας γίνουμε λοιπόν εμείς πρώτοι μοντέλα για τα παιδιά μας ελέγχοντας το άγχος μας και αποφεύγοντας την καταστροφολογία και τον πανικό! Δείχνοντας εμπιστοσύνη στα μέλη της οικογένειάς μας (ΚΑΙ στα παιδιά!). Επιτρέποντας τελικά στην οικογένεια μας να συσπειρωθεί μπροστα στην πρόκληση και όχι να διαλυθεί!!

Πηγή: www.gr8media.gr

Βοήθημα γλώσσας [Α' τάξη, Ενότητα 3, Κεφάλαιο 2] Μύτη σαν σαλάμι

Reblogged from: 
http://users.sch.gr/sjolltak/

- Α' τάξη, Γλώσσα
- ΕΝΟΤΗΤΑ 3: Μια παράσταση στην πλατεία

- Κεφάλαιο 2: Μύτη σαν σαλάμι
Περιέχει τη βασική θεωρία, τις απαντήσεις στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου, του τετραδίου εργασιών, καθώς και επιπλέον ασκήσεις. Καλή ανάγνωση.
[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και συνεχίσετε την ανάγνωση]

Βοήθημα γλώσσας [Α' τάξη, Ενότητα 3, Κεφάλαιο 1] Θέατρο Σκιών

Reblogged from: 
http://users.sch.gr/sjolltak/

- Α' τάξη, Γλώσσα
- ΕΝΟΤΗΤΑ 3: Μια παράσταση στην πλατεία

- Κεφάλαιο 1: Θέατρο Σκιών
Περιέχει τη βασική θεωρία, τις απαντήσεις στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου, του τετραδίου εργασιών, καθώς και επιπλέον ασκήσεις. Καλή ανάγνωση.
[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και συνεχίσετε την ανάγνωση]

Albert Camus, Ο επαναστατημένος άνθρωπος

Τι είναι;  Είναι ο άνθρωπος που λέει όχι. Αρνείται, και δεν παραιτείται. Ένας σκλάβος που σε όλη του την ζωή δεχόταν διαταγές, ξαφνικά κρίνει μία εντολή απαράδεκτη. Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτού του όχι;. Αυτό το όχι επιβεβαιώνει την ύπαρξη ενός ορίου, που παραβιάζεται. Μαζί με την αποστροφή για τον παρείσακτο, σε κάθε εξέγερση υπάρχει μια τέλεια στιγμιαία εναρμόνιση του ανθρώπου με ένα μέρος του εαυτού του. Αυτόματα παρεμβαίνει μία κρίση αξίας, που τον εκθέτει σε χίλιους κινδύνους. Μέχρι τότε σώπαινε αφημένος στην  απελπισία της παραδοχής μιας κατάστασης, έστω και αν την έκρινε άδικη.

Σωπαίνοντας όμως αφήνεις να πιστεύουν ότι δεν έχεις κρίση, ούτε επιθυμία για τίποτε. Η απελπισία όπως και το παράλογο επιθυμεί και κρίνει τα πάντα και η σιωπή την εκφράζει εύγλωττα. Ο επαναστάτης με την ετυμολογική έννοια αλλάζει στάση.

ΚΑΘΕ ΑΞΙΑ ΔΕΝ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΜΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΣΙΩΠΗΛΑ ΜΙΑ ΑΞΙΑ.

Ο επαναστατημένος άνθρωπος είναι ένας έπαινος της εξέγερσης, μιας εξέγερσης, όμως, που διαφυλάσσει «τη μνήμη της προέλευσής της», που κρατά την αθωότητα, την αγνότητά της και που δεν θεοποιεί τον εαυτό της. Υπηρετεί λοιπόν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.

«Η λογική του επαναστατημένου θέλει να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη για να μην προσθέσει αδικίες στην αδικία της ανθρώπινης υπόστασης, προσπαθεί να μιλά καθαρά και κατανοητά για να μην επιβαρύνει το παγκόσμιο ψέμα και, μπροστά στον πόνο των ανθρώπων, να στοιχηματίζει υπέρ της ευτυχίας» Σαφήνεια της γλώσσας σημαίνει να δίνεις το ίδιο νόημα στις λέξεις: η βία δεν σημαίνει εδώ βαρβαρότητα κι εκεί δίκαιη εξέγερση στην καταπίεση. Δεν μπορεί να υπάρχει διγλωσσία απέναντι στη βία, διαφορετικά επιβαρύνουμε τη γενικευμένη σύγχυση…

Στο τέταρτο από τα Γράμματα σ’ ένα Γερμανό φίλο, τον Ιούλιο του 1944,  ο Καμύ διαβεβαιώνει: «Διάλεξα τη δικαιοσύνη, για να παραμείνω πιστός στη γη», βγάζει μια μεγαλειώδη κραυγή ανθρωπισμού, με όλη τη σημασία της λέξης: « τι σημαίνει να σώσουμε τον άνθρωπο; Μα, σας το φωνάζω με όλο μου το είναι, σημαίνει να μην τον ακρωτηριάσουμε και να βοηθήσουμε τη δικαιοσύνη -που μόνο ο άνθρωπος είναι ικανός να συλλάβει- να επιτύχει τους σκοπούς της».

Ο σωματικός και ηθικός ακρωτηριασμός του ανθρώπου, δηλαδή ο μυστικισμός, η βία, η ωμότητα, επιφέρει βλάβες τόσο σ’ αυτόν που κάνει τούτη την πράξη όσο και σ’ εκείνον που την υφίσταται, επειδή μια τέτοια ενέργεια μεταμορφώνει τον άνθρωπο άλλοτε σε δήμιο, άλλοτε σε θύμα, στερώντας του τη δικαιοσύνη και την ελευθερία.

Τούτο το τέταρτο γράμμα υπογραμμίζει ότι οι υπερασπιστές της δικαιοσύνης και της ελευθερίας πέρασαν, άθελά τους, στην ιστορία. Αναγκάστηκαν ν’ απαντήσουν στη βία με τη βία -αυτό όμως δεν τους άρεσε. Και, για να επαναλάβουμε μια φράση του Μαλρώ, «πολέμησαν δίχως ν’ αγαπούν τον πόλεμο».
«Μα το δύσκολο κατόρθωμα για μας ήταν να σας ακολουθήσουμε στον πόλεμο, χωρίς να ξεχνάμε την ευτυχία. Και μέσα απ’ τα ουρλιαχτά και τη βία, πασχίζαμε να φυλάξουμε στην καρδιά μας τη θύμηση μιας ευτυχισμένης θάλασσας, ενός αξέχαστου για πάντα λόφου, το χαμόγελο ενός αγαπημένου προσώπου. Κι αυτό ήταν το καλύτερο όπλο μας, αυτό που δεν θα παραδώσουμε ποτέ. Γιατί, τη μέρα που θα το χάναμε, θα πεθαίναμε κι εμείς, όπως κι εσείς. Απλώς, τώρα ξέρουμε ότι τα όπλα της ευτυχίας απαιτούν, για να σφυρηλατηθούν, πολύ χρόνο και πολύ αίμα».

Βλέπουμε λοιπόν να σκιαγραφούνται εδώ δύο ουσιώδεις ιδέες που θα πρωτεύουν πάντα στον τρόπο με τον οποίο ο Καμύ προσεγγίζει την τρομοκρατία: η έννοια του αναγκαίου ορίου και η κατ’ εξαίρεση χρήση της βίαιης πράξης. Φτάνειμια στιγμή όπου η θυσία κινδυνεύει να μεταβληθεί σε μυστικισμό -θα λέγαμε μάλλον σε φανατισμό. Έρχεται μια στιγμή όπου η δράση και η δύναμη κινδυνεύουν να μεταβληθούν σε βία και ωμότητα: πρέπει να ξέρουμε να σταματάμε εγκαίρως. Η βιαιότητα μπορεί να γίνει αναγκαία λόγω των περιστάσεων, να γίνει απαραίτητη για την υπεράσπιση της δικαιοσύνης και της ελευθερίας ενάντια σ’ αυτούς που τις απειλούν ή τις προσβάλλουν, να γίνει ακόμα και προϋπόθεση επιβίωσης. Πρέπει όμως να είναι μετρημένη, περιορισμένη, να μη θεωρείται κάτι το συνηθισμένο, αποδεκτή ως κάτι το φυσιολογικό και νόμιμο, ούτε βέβαια να γεμίζει όλη τη ζωή του ανθρώπου. Ο Καμύ, αρνείται να τη δει ως αυτοσκοπό, ενώ είναι απλά και μόνο ένα πρόσκαιρο μέσο στην υπηρεσία ενός άλλου σκοπού που την ξεπερνά: "Αναγκαστήκαμε να σας μιμηθούμε για να μην πεθάνουμε. "

Αντιληφθήκαμε όμως πως η υπεροχή μας απέναντί σας ήταν ότι είχαμε έναν προορισμό. Τώρα που τελειώνουν όλ’ αυτά, μπορούμε να σας πούμε κάτι που μάθαμε: ο ηρωισμός δεν είναι σπουδαίο πράγμα, η ευτυχία είναι πιο δύσκολη».

Η χρήση καταστρεπτικής δύναμης από ένα ισχυρό έθνος που έχει τη δυνατότητα να το κάνει είναι ένα είδος κρατικής τρομοκρατίας, ενάντια στην οποία θα μπορούσε ν’αντιταχθεί μόνο μια παγκόσμια ειρήνη που θ’ απαιτούσαν οι λαοί.
…Ο Καμύ δεν αρκείται στη διαπίστωση της αξιοθρήνητης κατάστασης του κόσμου. Ψάχνει και γι’ άλλες εξηγήσεις, πέρα από τη λογική της ιστορίας. Υπογραμμίζει τις συμφορές που έφεραν τα χρόνια του πολέμου και που καταστρέφουν ακόμα τις ανθρώπινες σχέσεις. Η ηθική διάσταση της σκέψης του ψάχνει να στηριχτεί στην αξιοποίηση -σαν ύστατη ασφάλεια- του διαλόγου και της εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων. Δυστυχώς, το κέντρο του κόσμου δεν το κατέχουν πια, από δω και πέρα,οι άνθρωποι με σάρκα και οστά, με τη δική τους γλώσσα, παρά μόνο οι αφηρημένες και εγκληματικές ιδεολογίες.

«Ζούμε μέσα στον τρόμο γιατί η πειθώ έχει χάσει τη δύναμή της, γιατί ο άνθρωπος παραδόθηκε ολοκληρωτικά στην ιστορία και δεν μπορεί πλέον να στραφεί προς εκείνη την πλευρά του εαυτού του, το ίδιο αληθινή όπως και η ιστορική πλευρά, την οποία ξαναβρίσκει μπροστά στην ομορφιά του κόσμου και των προσώπων. Γιατί ζούμε στον κόσμο του αφηρημένου, τον κόσμο των γραφείων και των μηχανών, των απόλυτων ιδεών και του δύσκαμπτου μεσσιανισμού. Ασφυκτιούμε ανάμεσα σε ανθρώπους που πιστεύουν ότι έχουν απόλυτο δίκιο, είτε πρόκειται για τη μηχανή τους είτε για τις ιδέες τους. Και, για όλους εκείνους που ζουν μόνο με το διάλογο και τη φιλία των ανθρώπων, τούτη η σιωπή είναι το τέλος του κόσμου.

»Για να βγούμε από τούτο τον τρόμο, θα ‘πρεπε να μπορούμε να σκεφτούμε και ναδράσουμε ακολουθώντας τη σκέψη μας. Να όμως που ο τρόμος δεν αποτελεί ακριβώςτο κατάλληλο κλίμα για τη σκέψη».
Για να είμαστε εντάξει με το φόβο, πρέπει να ξέρουμε τι σημαίνει και τι αρνείται. Όμως ο φόβος «Σημαίνει και αρνείται το ίδιο γεγονός: έναν κόσμο όπου ο φόνος είναι νομιμοποιημένος», κι όπου «η ανθρώπινη ζωή θεωρείται ασήμαντη».
Μπροστά στον τρόμο και την τρομοκρατία δεν φτάνει μόνο η άρνηση ούτε και η απλή καταγγελία, αλλά πρέπει να δεις καθαρά τι ακριβώς είναι, να δεις τις συνέπειές τους και πώς μπορείς να τους αντισταθείς.
Ο τρόμος και η τρομοκρατία θέτουν δύο βασικά ερωτήματα: «Ναι ή όχι, άμεσα ή έμμεσα, θέλετε να σας σκοτώσουν ή να σας κακοποιήσουν; Ναι ή όχι, άμεσα ή έμμεσα, θέλετε να σκοτώσετε ή να κακοποιήσετε άλλους; Όλοι όσοι απαντήσουν αρνητικά σ’ αυτές τις δύο ερωτήσεις μπλέκονται αυτόματα σε μια αλυσίδα συνεπειών».
Ο Καμύ καταπιάνεται με τον καθορισμό των συνεπειών. Γι’ άλλη μια φορά, μιλά για δικαιοσύνη, για ελευθερία και για όρια.
«Τελικά, οι άνθρωποι σαν κι εμένα θα ήθελαν έναν κόσμο όπου όχι δεν θα σκοτωνόμασταν πια (δεν είμαστε δα κι εντελώς τρελοί!), μα όπου ο φόνος δεν θα ήταν νομιμοποιημένος. Είμαστε πράγματι, εδώ, στην καρδιά της ουτοπίας και της αντίφασης: ζούμε ακριβώς σ’ έναν κόσμο όπου ο φόνος είναι νομιμοποιημένος, κι αν δεν τον αποδεχόμαστε ως έχει, οφείλουμε να τον αλλάξουμε. Φαίνεται όμως πως αυτό είναι ανέφικτο δίχως την προσφυγή στο φόνο. Ο φόνος μας παραπέμπει επομένως στο φόνο και θα συνεχίσουμε να ζούμε μέσα στον τρόμο, είτε έχοντάς τον αποδεχτεί καρτερικά είτε επιθυμώντας να τον εξαφανίσουμε, χρησιμοποιώντας μέσα που θα τον αντικαταστήσουν μ’ έναν άλλο τρόμο».
Σπάνια ο μηχανισμός του εγκλήματος αποσυναρμολογήθηκε και φανερώθηκε τόσο καθαρά. Για τον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία και τον τρόμο πρέπει ίσως να χρησιμοποιηθούν μέσα όμοια με τα δικά τους. Η μόνη λύση είναι να επιβάλουμε ένα όριο και να φροντίζουμε ώστε τέτοιου είδους πράξεις να παραμένουν πάντα κάτι το έκτακτο…
Είναι προφανές ότι η βία υπάρχει μέσα στην εξέγερση. Η εξέγερση, ωστόσο, δεν θα μπορούσε να το δεχτεί καρτερικά, ούτε από μεταφυσική άποψη ούτε κι από τη θέση της στην ιστορία. Από τη στιγμή που χάνει την πρωταρχική αθωότητά της, που αφήνεται ολοκληρωτικά στη βία και, κυρίως, που δέχεται ότι τούτη η βία δικαιολογείται, καταλήγει στο μηδενισμό και το φόνο: «Κάθε φορά που [η εξέγερση] θεοποιεί την ολοκληρωτική άρνηση αυτού που είναι, το απόλυτο όχι, σκοτώνει. Κάθε φορά που δέχεται τυφλά αυτό που είναι και κραυγάζει το απόλυτο ναι, σκοτώνει. Το μίσος ενάντια στον Πλάστη μπορεί να μεταβληθεί σε μίσος ενάντια στην πλάση ή σε αποκλειστική και προκλητική αγάπη γι’ αυτό που είναι. Μα και στις δύο περιπτώσεις καταλήγει στο φόνο και χάνει το δικαίωμα να λέγεται εξέγερση». Η εξέγερση παρεκκλίνει όταν αρχίζει να εκθειάζει τη βία που είναι υποχρεωμένη να χρησιμοποιεί, κυρίως όταν τη θεωρεί ως κάτι απόλυτο.
«Κανονικά, ο επαναστατημένος δεν ήθελε παρά να κατακτήσει το δικό του είναι και να το κρατήσει ακέραιο απέναντι στο Θεό. Χάνει όμως τη μνήμη της προέλευσής του και, διεπόμενος από το νόμο ενός πνευματικού ιμπεριαλισμού, να τος που πορεύεται προς την κυριαρχία του κόσμου μέσα από αναρίθμητα εγκλήματα. [...] Ομηδενισμός που, στους κόλπους της εξέγερσης, πνίγει τότε τη δύναμη της δημιουργίας, προσθέτει μόνο πως μπορούμε να τη δομήσουμε χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα». Πρόκειται εδώ για κριτική όχι μόνο του μαρξισμού, αλλά και κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος. Ο μεταφυσικός μηδενισμός καταλήγει έτσι σε κάτιαπόλυτο, τρομακτικά φονικό. «Ο μηδενιστικός φόνος», περί ου ο λόγος στο κείμενο «Η σκέψη του μεσημεριού», αντιτίθεται τελικά στην εξέγερση.

Ο επαναστατημένος άνθρωπος είναι ένας έπαινος της εξέγερσης, μιας εξέγερσης, όμως, που διαφυλάσσει «τη μνήμη της προέλευσής της», που κρατά την αθωότητα, την αγνότητά της και που δεν θεοποιεί τον εαυτό της. Υπηρετεί λοιπόν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
«Η λογική του επαναστατημένου θέλει να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη για να μην προσθέσει αδικίες στην αδικία της ανθρώπινης υπόστασης».

Να μην επιβαρύνουμε τη δυστυχία του κόσμου είναι μια βασική ιδέα στην ηθική και τη φιλοσοφία του Καμύ. Πρόκειται, πάλι και πάντα, για το σεβασμό στα όρια.

«ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΗΝ ΒΟΛΙΚΗ ΒΙΑ»

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΣ!!!

Η Ελλάδα για τον Καμύ, όπως υποπτεύονταν πάντα όσοι ήξεραν το έργο του, δεν είναι ένας σωρός ερειπίων, μια σελίδα της ιστορίας ή ένα αρχαιολογικό μουσείο. «Η Ελλάδα για μένα λέγει τώρα ο ίδιος είναι κάτι το πολύπιο απλό: Είναι η πατρίδα και η θάλασσα. Για μας τους Μεσογειακούς, η Ελλάδα είναι μια πηγή». (…) . «Τρέφομαι  από την ελληνική φιλοσοφία, και θεωρώ τον Πλάτωνα  πολύ πιο σημαντικό και από τον Χέγκελ και από τον Χούσερλ. Έτσι τουλάχιστον βλέπω τον εαυτό μου».  Υπάρχουν και τρεις άλλοι στοχαστές που επηρέασαν αποφασιστικά την σκέψη του, μια εκλογή κάπως αντιφατική γιατί   δύσκολα συμβιβάζονται: «Είναι ο Πασκάλ, ο Τολστόι και ο Νίτσε.  Αλλά όπως λέει ο ίδιος «δεν κατορθώνω να συμβιβάσω ούτε και αυτές ακόμα τις εσωτερικές μου αντιφάσεις».
Γνωρίζει  τους ποιητές μας, τον Σικελιανό, τον Καβάφη, και θαυμάζει τον Καζαντζάκη. Επιλέγει τον  “Ζορμπά”, γιατί το θεωρεί ένα έργο Ελληνικό, με πολύ χρώμα… και γιατί  τον ελκύει και σαν είδος ανθρώπου;  « Ο Ζορμπάς είναι μια ζωντανή δύναμη».

Από την εξεγερμένη σκέψη ενός πρόωρα χαμένου φιλέλληνος επαναστάτη  φιλοσόφου.

Βοήθημα μαθηματικών [Γ' τάξη, Κεφάλαιο 20] Επαναληπτικό μάθημα

Reblogged from: 
http://users.sch.gr/sjolltak/

- Γ' τάξη, Μαθηματικά
- ΕΝΟΤΗΤΑ 3
- Κεφάλαιο 20: Επαναληπτικό μάθημα

Περιέχει τη βασική θεωρία, τις απαντήσεις στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου, του τετραδίου εργασιών, καθώς και επιπλέον ασκήσεις. Καλή ανάγνωση.

[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και συνεχίσετε την ανάγνωση]

Για να κατεβάσετε το αρχείο στον υπολογιστή σας, για να το τυπώσετε ή για να μπορέσετε να το δείτε μεγεθυμένο (ή μεγεθυσμένο κατά Μπαμπινιώτη) σε πλήρη οθόνη συμβουλευτείτε τις παρακάτω οδηγίες.